Οι πρωταρχικοί σκοποί της έρευνας ήταν: (1) να εξεταστεί ο βαθμός στον οποίο η διαδικασία του στρατηγικού σχεδιασμού εφαρμόζεται στον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα στις επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης (ΠΑΕ και ΚΑΕ), (2) να προσδιοριστούν οι κύριοι παράγοντες που αποθαρρύνουν τις Ελληνικές Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρίες από την εφαρμογή της διαδικασίας του στρατηγικού σχεδιασμού, (3) να εξευρεθούν οι κύριες ομοιότητες και οι βασικές διαφορές στην εφαρμογή της διαδικασίας του στρατηγικού σχεδιασμού ανάμεσα στις ΠΑΕ και ΚΑΕ και (4) να εξεταστεί η σχέση ανάμεσα στα επίπεδα στρατηγικού σχεδιασμού και στις ακόλουθες μεταβλητές: (α) τύπος της αθλητικής ανώνυμης εταιρίας (ΠΑΕ ή ΚΑΕ), (β) μορφωτικό επίπεδο των διοικητικών στελεχών και (γ) εργασιακή εμπειρία των διοικητικών στελεχών. Το όργανο µέτρησης του στρατηγικού σχεδιασµού διαµορφώθηκε από τον ερευνητή και βασίστηκε στην βιβλιογραφική ανασκόπηση καθώς επίσης στις προτάσεις/ παρατηρήσεις/ υποδείξεις ειδικών (ακαδηµαϊκών και επαγγελµατιών) στους τοµείς της διοίκησης, του στρατηγικού σχεδιασμού και της οργάνωσης αθλητισμού. Τριάντα επαγγελµατικές οµάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης, οι οποίες είχαν διαρκή παρουσία στην πρώτη κατηγορία του Ελληνικού πρωταθλήµατος (Super League και Α1 αντίστοιχα) κατά την διάρκεια τριών συναπτών ετών (από το 2011 µέχρι το 2013), ερευνήθηκαν. Στην έρευνα ανταποκρίθηκαν όλες οι επαγγελµατικές οµάδες µε βαθµό ανταπόκρισης 82,2%. Τα αποτελέσµατα της έρευνας έδειξαν ότι ο στρατηγικός σχεδιασµός εφαρµόζεται σε µικρό βαθµό από τις επαγγελµατικές οµάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης, καθώς µόνο το 26,4% του συνολικού δείγµατος εφαρµόζει το στρατηγικό σχεδιασµό ως ολοκληρωµένη διαδικασία. Επιπλέον, οι επαγγελµατικές οµάδες πρέπει να επενδύσουν περισσότερο σε στρατηγικές που διαδραµατίζουν σπουδαίο ρόλο στην επιτυχία του οργανισµού.