Η παρούσα διατριβή εισάγει τεχνικές για την αυστηρή και από κατασκευής ορθή σχεδίαση συστημάτων. Ειδικότερα, εστιάσαμε στο πώς μπορούμε να παράγουμε και να επικυρώνουμε ένα λειτουργικό μοντέλο της εφαρμογής που προκύπτει από ένα σύνολο απαιτήσεων ή από τον κώδικα της εφαρμογής. Αρχικά, ασχοληθήκαμε με την πρώιμη επικύρωση των απαιτήσεων και της σχεδίασης του συστήματος, ώστε να εξαλειφθεί η ανάγκη επαλήθευσης εκ των υστέρων και να περιοριστούν οι έλεγχοι επικύρωσης κατά τα τελευταία στάδια ανάπτυξης. Δεύτερον, εστιάσαμε στην αυτόματη δημιουργία λειτουργικών μοντέλων εφαρμογών από προγράμματα με εμφωλευμένη σύνταξη, διατηρώντας τη σημασιολογία των προγραμμάτων. Τέλος, προτείναμε μία ροή σχεδίασης που αποσκοπεί στη διατήρηση της συνέπειας μεταξύ του λειτουργικού μοντέλου και του κώδικα εφαρμογής μέσω της χρήσης μιας νέας γλώσσας ειδικού σκοπού, κατάλληλης για τη σχεδίαση συστημάτων περιορισμένων πόρων του διαδικτύου των αντικειμένων.