Εισαγωγή: Η αυτόματη βακτηριακή περιτονίτιδα (ΑΒΠ) συνοδεύεται από υψηλή θνητότητα. Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν η αξιολόγηση του βακτηριακού δεοξυριβονουκλεοτιδικού οξέος (bacterial deoxyribonucleic-acid, bactDNA) ως μέσου για την ακριβή ταυτοποίηση παθογόνων στην ΑΒΠ και επιπλέον η μελέτη της προγνωστικής του αξίας κατά τη διάρκεια και μετά από επεισόδιο ΑΒΠ. Μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν διαδοχικοί ασθενείς με ΑΒΠ (ομάδα ΑΒΠ) και ασθενείς με μη αντιρροπούμενη κίρρωση χωρίς ΑΒΠ (ομάδα ελέγχου). Κλασσικές καλλιεργητικές τεχνικές εφαρμόστηκαν για την απομόνωση και ταυτοποίηση παθογόνων από το αίμα και το ασκιτικό υγρό. Η μοριακή μέθοδος SeptiFast test (Roche-Diagnostics) εφαρμόστηκε για την ανίχνευση παθογόνων απευθείας στο ασκιτικό υγρό. Η θνητότητα μελετήθηκε στην ομάδα της ΑΒΠ. Αποτελέσματα: Πενήντα-πέντε ασθενείς [διάμεση ηλικία 60 (ενδοτεταρτημοριακό εύρος 53-74), 69.1% άνδρες, MELD score 18 (13-29)] με ΑΒΠ εντάχθηκαν προοπτικά. Οι καλλιέργειες του ασκιτικού υγρού ήταν θετικές στο 52.7% (17.2% ανθεκτικά παθογόνα) και το bactDNA στο 29.1% των ασθενών (συνδυασμένη ευαισθησία 58.2%). Η συμφωνία των 2 μεθόδων ήταν 84.6%. Τρεις ασθενείς με αρνητικές καλλιέργειες είχαν θετικό. Το bactDNA ήταν αρνητικό στο σύνολο των 36 ασθενών της ομάδας ελέγχου (100% ειδικότητα). Η μοριακή μέθοδος δεν παρείχε τη δυνατότητα ανίχνευσης ανθεκτικών στελεχών. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση Cox για την επιβίωση στις 7 ημέρες, ως παράμετροι με ανεξάρτητη συσχέτιση με πτωχή πρόγνωση αναδείχθηκαν το MELD score (P=0.049) και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (P=0.012). Μετά τον αποκλεισμό ασθενών που απεβίωσαν την πρώτη εβδομάδα μετά τη διάγνωση ΑΒΠ, ασθενείς με θετικό bactDNA στην εισαγωγή, είχαν δυσμενέστερη πρόγνωση σε σύγκριση με ασθενείς με αρνητικό (log rank P=0.005). Οι παράμετροι που συσχετίστηκαν ανεξάρτητα με τη θνητότητα 30-ημερών ήταν ο λόγος πολυμορφοπύρηνα / λεμφοκύτταρα αίματος (P=0.011) και το θετικό bactDNA (P=0.020). Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα δεν υποστηρίζουν την χρήση του bactDNA για την βελτίωση της ταυτοποίησης παθογόνων στην ΑΒΠ. Όμως, αποτελεί δείκτη θνητότητας 30 ημερών σε ασθενείς που επιβιώνουν του οξέος επεισοδίου.