Quο modo a Cupidine, pro bellis amores scribere coactus sitArma gravi numero violentaque bella parabam edere, materia conveniente modis. par erat inferior versus--risisse Cupido dicitur atque unum surripuisse pedem. 'Quis tibi, saeve puer, dedit hoc in carmina iuris? 5 Pieridum vates, non tua turba sumus. quid, si praeripiat flavae Venus arma Minervae, ventilet accensas flava Minerva faces? quis probet in silvis Cererem regnare iugosis, lege pharetratae Virginis arva coli? 10 crinibus insignem quis acuta cuspide Phoebum instruat, Aoniam Marte movente lyram? sunt tibi magna, puer, nimiumque potentia regna; cur opus adfectas, ambitiose, novum? an, quod ubique, tuum est? tua sunt Heliconia tempe? 15 vix etiam Phoebo iam lyra tuta sua est? cum bene surrexit versu nova pagina primo, attenuat nervos proximus ille meos; nec mihi materia est numeris levioribus apta, aut puer aut longas compta puella comas.' 20 Questus eram, pharetra cum protinus ille soluta legit in exitium spicula facta meum, lunavitque genu sinuosum fortiter arcum, 'quod' que 'canas, vates, accipe' dixit 'opus!' Me miserum! certas habuit puer ille sagittas. 25 uror, et in vacuo pectore regnat Amor. Sex mihi surgat opus numeris, in quinque residat: ferrea cum vestris bella valete modis! cingere litorea flaventia tempora myrto, Musa, per undenos emodulanda pedes! 30 ♦ Επρόκειτο να γράψω πολεμικό έπος μα ο Cupido έκλεψε έναν πόδα από το δεύτερο στίχο μου (1-4). Διαμαρτυρήθηκα ότι δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει στην ποίησή μου (5-18). Πώς θα μπορούσα να γράψω ελεγείες αφού δεν ήμουν ερωτευμένος; (19-20) Tότε εκείνος μου απάντησε μ' ένα ερωτικό βέλος, επιβάλλοντας έτσι και θέμα για την ποίησή μου (22-24). Τώρα πια είμαι αναγκασμένος να εγκαταλείψω το έπος και να στραφώ στην ελεγεία (25-30). ♦ Στην ερωτική ποίηση το αντικείμενο του πόθου είναι, ούτως ή άλλως, πάντα απόν R. Barthes, Αποσπάσματα Ερωτικού Λόγου Ύστερα από ένα προλογικό τετράστιχο, όπου συστήθηκαν ipsa voce ενώπιον των αναγνωστών τα τρία βιβλία της δεύτερης έκδοσης των Amores, ο Οβίδιος έρχεται στο προσκήνιο μ' ένα ποιητολογικό «μανιφέστο» τριάντα στίχων, όπου αναδιηγείται το 23 H Ρητορική της «Επιγονικότητας» Amores, Liber I περιστατικό της μύησής του στον ερωτικό/ελεγειακό λόγο (discourse). Πρωταγωνιστής του επεισοδίου είναι ο φτερωτός τοξότης Ερωτιδεύς (Cupido), ο οποίος, τη στιγμή ακριβώς που ο ποιητής είναι έτοιμος να δοκιμάσει τις στιχουργικές του δυνάμεις στο πολεμικό έπος, του υπεξαιρεί έναν μετρικό πόδα από τον δεύτερο αρειμάνιο εξάμετρό προσγειώνoντάς τον ανώμαλα σε ελεγειακό έδαφος: Arma gravi numero violentaque bella parabam edere, materia conveniente modis. par erat inferior versus--risisse Cupido dicitur atque unum surripuisse pedem. Η εμφατική πρόταξη των arma και bella στον πρώτο στίχο αποτελεί σαφή ένδειξη για τον αναγνώστη ότι ο Οβίδιος έχει απομνημονεύσει καλά τα δύο προοίμια του Βιργιλίου στο πρώτο (Aen. 1. 1: Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris) και στο έβδομο βιβλίο (Αen. 7. 41: dicam horrida bella) της Αινειάδας αντίστοιχα. 1 Εξίσου χαρακτηριστική δείχνει και η...