Εισαγωγή: Η διάδοση του πλαγιαρισμού αποτελεί ένα θέμα με διεθνές ερευνητικό ενδιαφέρον. Στο πλαίσιο αυτό έχουν διερευνηθεί (μερικώς) η έκταση και οι μορφές του πλαγιαρισμού στο φοιτητικό πληθυσμό. Ωστόσο, από την ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας, διαπιστώθηκε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα δεν έχει ερευνηθεί σε σημαντικό βαθμό στην ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα παρά τα αναδυόμενα ανά διαστήματα περιστατικά, καθιστώντας έτσι αναγκαία τη διεξαγωγή της παρούσας έρευνας.Σκοπός της έρευνας: Με την παρούσα έρευνα επιδιώκεται η διερεύνηση της διάδοσης και των μορφών του πλαγιαρισμού σε μεταπτυχιακούς φοιτητές.Δειγματοληπτικός σχεδιασμός: Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 155 μεταπτυχιακές διατριβές και 8 αποφοίτους Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) σε κάποιο ελληνικό Πανεπιστήμιο. Αξιοποιήθηκε το λογισμικό ανίχνευσης πλαγιαρισμού Turnitin για την εξέταση των διατριβών και η ημιδομημένη συνέντευξη με τους αποφοίτους του ΠΜΣ για τη διερεύνηση του φαινομένου.Ευρήματα: Διαπιστώθηκε ότι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές ολισθαίνουν σε πρακτικές πλαγιαρισμού μέσω αυτολεξεί αντιγραφών, ανεπαρκών παραφράσεων και λανθασμένων ενδοκειμενικών αναφορών και παραπομπών ή/και επιμέρους ειδικών περιπτώσεων πλαγιαρισμού.Συμπεράσματα- Προτάσεις: Προτείνεται η επέκταση της διερεύνησης του θέματος (πλαγιαρισμός στην τριτοβάθμια εκπαίδευση) τόσο στους φοιτητές όσο και στο ακαδημαϊκό προσωπικό, για την αναγνώριση και πρόληψη σχετικών πρακτικών στο πλαίσιο της διασφάλισης της ποιότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.