No abstract

Πενήντα ένα ασθενείς με Πλαγία Μυατροφική Σκλήρυνση και είκοσι οκτώ μάρτυρες, παρόμοιας ηλικίας και μόρφωσης, συμμετείχαν στα ακόλου-θα οφθαλμοκινητικά παραδείγματα: (1)παράδειγμα τριών επιλογών (2)παρά-δειγμα απομνημονευμένων σακκαδικών. Οι οφθαλμικές κινήσεις καταγρά-φηκαν με τη χρήση συστήματος υπέρυρθρης οφθαλμογραφίας. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε κλινικοεργαστηριακό έλεγχο για την τεκμηρίωση της διά-γνωσης, σύμφωνα με τα κριτήρια του El Escorial της Παγκόσμιας Ομοσπον-δίας Νευρολογίας. Νευροψυχολογική εκτίμηση έγινε κατ’ αρχήν με τη χρήση της κλίμακας Wechsler, μέτρησης του δείκτη νοημοσύνης(ΔΝ). Υπολογίσθη-κε μόνο ο λεκτικός ΔΝ, για να αποφευχθεί ο υπολογισμός ψευδώς χαμηλών ΔΝ, λόγω των κινητικών ελλειμμάτων των ασθενών. Ασθενείς ή μάρτυρες με λεκτικό ΔΝ<70, αποκλείσθηκαν από τη μελέτη. Χρησιμοποιήθηκαν επιπλέον οι δοκιμασίες Wisconsin και Stroop, που είναι ευαίσθητες στην ανίχνευση με-τωπιαίας δυσλειτουργίας, καθώς και η δοκιμασία ανάκλησης του σύνθετου σχήματος του Rey. Το ερωτηματολόγιο της κατάθλιψης του Beck, χορηγήθη-κε για τον αποκλεισμό των ατόμων με μέτρια ή σοβαρή κατάθλιψη, αν συμ-πλήρωναν βαθμολογία >16. Το ένα τρίτο των ασθενών παρουσίαζε μετωπιαία δυσλειτουργία, όπως αυτή ανιχνεύεται με τα υψηλά ποσοστά λαθών στη δο-κιμασία τριών επιλογών και τις αποδόσεις τους στις δοκιμασίες Wisconsin και Stroop. Επιπλέον οι ασθενείς εκτελούσαν απομνημονευμένες και απλές σακκαδικές με μεγαλύτερους λανθάνοντες χρόνους, στο παράδειγμα των α-πομνημονευμένων κινήσεων. Τέλος η μόνη στατιστικά σημαντική συσχέτι-ση, ήταν μεταξύ ποσοστού λαθών των αντισακκαδικών και της δυσαρθρίας.