Η παρούσα διατριβή εξετάζει την συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια διάσωσης της πολιτισμικής κληρονομιάς μειονοτικών ομάδων με παράδειγμα τις ελληνικές διαλέκτους της κάτω Ιταλίας. Παρατίθεται αναλυτικά η διαχρονική πολιτισμική πολιτική της ΕΕ με αναφορά στο περιεχόμενο των σχετικών συνθηκών και των χρηματοδοτικών προγραμμάτων που υποστήριξαν την πολιτική αυτή. Γίνεται προσέγγιση της γλωσσικής πολιτικής της ΕΕ και των υποστηρικτικών προγραμμάτων της για τη διάσωση των μειονοτικών γλωσσών δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις ελληνικές διαλέκτους της Απουλίας και της Καλαβρίας.Η έρευνα εστίασε στον υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης που διατρέχουν οι ελληνόφωνες διάλεκτοι της κάτω Ιταλίας και κατά συνέπεια η ελληνόφωνη πολιτισμική κληρονομιά. Επιπροσθέτως, έγινε ιδιαίτερη έρευνα στον τομέα της μεταφρασεολογίας για να εντοπισθεί η μέχρι τώρα μεταφραστική δραστηριότητα και η αποτελεσματικότητά της.Η παρούσα διατριβή απαρτίζεται από τα εξής κεφάλαια: 1. Η πολιτική, οι συνθήκες και τα χρηματοδοτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον πολιτισμό, 2. Η γλωσσική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 3. Η ιστορία, οι έρευνες και τα χρηματοδοτικά προγράμματα της Ε.Ε. για την στήριξη των ελληνικών διαλέκτων της Απουλίας και της Καλαβρίας, 4. Μετάφραση και Μειονοτικές γλώσσες.Στο παράρτημα παρουσιάζονται τα χρονοδιαγράμματα της πολιτισμικής και γλωσσικής πολιτικής της ΕΕ, η ορολογία που χρησιμοποιήθηκε στην εργασία, πως και χάρτες, εικόνες και έγγραφα που αφορούν στις ελληνικές διαλέκτους της Απουλίας και της Καλαβρίας.Τα δεδομένα της έρευνας προέκυψαν από μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας, προσωπικές συνεντεύξεις με στελέχη αρμόδια για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτισμικής και γλωσσικής πολιτικής, επιτόπια προσωπική έρευνα στα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας και της Καλαβρίας, ανταλλαγή πληροφοριών με άλλους ερευνητές και συνεντεύξεις μελών μη κυβερνητικών οργανώσεων. Τα κυριότερα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν τη μη επαρκή αποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής γλωσσικής πολιτικής για τις ελληνικές κατωιταλικές διαλέκτους που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης. Διαπιστώθηκαν οι βασικές αιτίες λόγω των οποίων αποκλείονται συχνά οι υπό εξέταση διάλεκτοι από τα ευρωπαϊκά προγράμματα και διαμορφώθηκαν προτάσεις επίλυσής τους. Τέλος, η ειδική έρευνα κατέδειξε ότι η μεταφραστική δραστηριότητα όπως και η απευθείας συγγραφή στην griko ή το grecanico υπήρξαν αναιμικές, γεγονός που επίσης δε συνέβαλε στην επαρκή στήριξη των εν λόγω διαλέκτων.