Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΜΕΛΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΕΝΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ 'Η ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΟΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΛΕΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. ΑΠΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΕΓΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ. ΜΑΖΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΜΟΡΦΩΝ. ΜΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ (ΔΕΥΤΕΡΗΣ) ΜΟΡΦΗΣ ΣΑΝ ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΡΗΣΤΗ (ΠΟΛΛΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ). ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΑΠΛΩΝ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ ΣΕ: (Α) ΠΙΝΑΚΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΜΝΗΜΗ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΕΙΡΙΑΚΗ, ΔΥΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗΣ. (Β) ΣΕΙΡΙΑΚΑ ΔΕΙΚΤΟΔΟΤΗΜΕΝΑ (ΣΔ) ΑΡΧΕΙΑ, ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟΥ 'Η ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΥ ΜΗΚΟΥΣ. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΜΗΚΟΥΣ. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΔ ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΕ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗ ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΥ ΜΗΚΟΥΣ. (Γ) ΣΔ ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΑ ΑΡΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΑ ΣΕ ΔΙΑΔΟΧΙΚΟΥΣ ΚΥΛΙΝΔΡΟΥΣ. Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕΝΕΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΚΡΙΤΕΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΒΑΣΕΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΕΠΙΔΟΣΗ.

Η ραγδαία ανάπτυξη των σύγχρονων κατά περίπτωση κινητών δικτύων αναδεικνύει τοπολογίες που συχνά σχετίζονται με έντονα μεταβαλλόμενες συνθήκες πυκνότητας και κινητικότητας. Για αυτά τα δίκτυα, η παροχή θεμελιωδών δικτυακών λειτουργιών (π.χ. αυτο-οργάνωση, δρομολόγηση κ.ά.) αποτελούν δύσκολο στόχο, επειδή οι κόμβοι καλούνται να λαμβάνουν αποφάσεις βασισμένοι σε αρκετές πηγές, σχετιζόμενες με το τοπικό περιβάλλον τους καθώς και με τα χαρακτηριστικά των γειτόνων τους (π.χ. θέση, ταχύτητα, ενεργειακοί πόροι, επίπεδο συνεργατικότητας κ.ά.).Η διδακτορική διατριβή καλύπτει αυτό το κενό, εισάγοντας ποσότητες εκφρασμένες σε μορφή χρόνου, οι οποίες «μετατρέπουν» κατάλληλα τις συνθήκες του περιβάλλοντος και τα χαρακτηριστικά των κόμβων (που μπορούν να οριστούν με κατάλληλο τρόπο ώστε να συλλαμβάνουν και άλλα κοινωνικά ζητήματα) σε μορφή τέτοια ώστε να βοηθούν στη λήψη των εν λόγω αποφάσεων. Για το σκοπό αυτό, διατυπώνεται η καινοτόμος έννοια του «χρόνου διακράτησης» που αναφέρεται στο χρόνο που ένας κόμβος κατέχει ένα μήνυμα προτού το προωθήσει και χρησιμοποιείται με σκοπό τη δυναμική αυτο-προσαρμοσμένη δρομολόγηση σε μεταβαλλόμενες τοπολογίες μέσω του προτεινόμενου πρωτοκόλλου “MAD”.Ο χρόνος διακράτησης είναι ειδική περίπτωση μίας γενικότερης έννοιας, συνδεδεμένης με τις χρονικές στιγμές που συμβαίνουν γεγονότα σχετιζόμενα με την απόφαση (“Decision-Related Event Occurrence Time”-DREOT). Η διατριβή συνεισφέρει καινοτόμες τεχνικές θεωρίας πιθανοτήτων και αποτελέσματα χρήσιμα για τους σχετικούς υπολογισμούς και που είναι ευρέως εφαρμόσιμα, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πρωτοκόλλου ή μοντέλου κίνησης. Τα αποτελέσματα για τα DREOT χρησιμοποιούνται επίσης στη μοντελοποίηση και τον υπολογισμό του χρόνου διακράτησης.Ένα σημαντικό συμπληρωματικό ζήτημα είναι το θέμα της σηματοδοσίας που απαιτείται για μία ρεαλιστική υλοποίηση του πρωτοκόλλου δρομολόγησης. Η διατριβή μελετά τεχνικές σηματοδοσίας στις οποίες η πληροφορία συλλέγεται όταν απαιτηθεί για χρήση, προτείνοντας μία γενικευμένη ανάλυση και πολιτικές για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εμπλεκομένων κόμβων.Τέλος, για όλα τα ζητήματα της διατριβής παρέχεται ένα ευρύ σύνολο αριθμητικών αποτελεσμάτων και προσομοιώσεων. Αυτά αποδεικνύουν την αποδοτική και αποτελεσματική φύση των προτεινόμενων τεχνικών και εννοιών και παρέχουν κατευθύνσεις για τον τρόπο που οι πολιτικές αποφάσεων διαφορετικών λειτουργιών είναι ικανές να αυτό-προσαρμόζονται σε μεταβλητά περιβάλλοντα.