Πρώτο Κεφάλαιο Γενική Εισαγωγή Η μελέτη των θυσανοπόδων και οι αναγνώσεις της «μακράς αναμονής» «Είναι φανερό πως ένας μεγάλος βαθμός μεταβλητότητας είναι κάτι ευνοϊκό, γιατί προσφέρει άφθονο υλικό για την επεξεργασία του απ' την επιλογή». 1 Ι. Γενική εισαγωγή στη «μακρά αναμονή» και στη μελέτη των θυσανοπόδων Το 1836 με την επιστροφή του στην Αγγλία, έχοντας γυρίσει το νότιο ημισφαίριο με το ωκεανογραφικό Μπιγκλ 2 , ο Κάρολος Δαρβίνος ξεκίνησε την επεξεργασία των απόψεών του γύρω από την εξέλιξη. 3 Άρχισε να καταγράφει «έναν καταιγισμό ιδεών» σε μια σειρά σημειωματάριων που είναι γνωστά ως «Σημειωματάρια Μετάλλαξης». 4 Το καθένα από αυτά είχε επικεφαλίδα που αντιστοιχούσε σε ένα γράμμα από το Α έως το Ε και στη συνέχεια Μ και Ν. Στο Α ανέπτυσσε περαιτέρω το θεωρητικό του ενδιαφέρον σε σχέση με τη γεωλογία, στα 1 Darwin, C. (1859). On the origin of species by means of natural selection, or Preservation of favored races in the struggle for life, 1st ed. London: John Murray; facsimile 1964, Harvard University Press, Cambridge, MA and London. Ελληνική έκδοση από τις Εκδόσεις Γκοβόστη, Μετάφραση: Ανδρ. Πάγκαλος. (σελίδα 51) Κάθε κεφάλαιο της διατριβής θα αρχίζει με ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την Καταγωγή των Ειδών. Το στοιχείο αυτό, έκτος από τον εμφανή του συμβολισμό, στόχο έχει την συνεχή υπόμνηση του ρόλου της μελέτης των θυσανοπόδων στη διαμόρφωση της θεωρίας της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής, όπως παρουσιάζεται στο πιο σημαντικό έργο του Δαρβίνου. αυτής της ερευνητικής δραστηριότητας. 23 Υπήρχε, επίσης, ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ασπόνδυλη θαλάσσια ζωολογία, η οποία θεωρούνταν ως πρόσφορο πεδίο για την εξέταση των μεγάλων ερωτημάτων της ζωολογίας, της απαρχής της ζωής μη εξαιρουμένης. 24 Το αξιοσημείωτο στην περίπτωση του Δαρβίνου δεν είναι τόσο η απόφασή του να μελετήσει μια μεγάλη κατηγορία οργανισμών, αλλά, το ότι επέλεξε τα θυσανόποδα, μια συστηματική ομάδα που, όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, δεν είχε μελετηθεί επαρκώς και στην οποία επικρατούσε μεγάλη συστηματική και ονοματολογική αταξία. 25 Τα θυσανόποδα, παραδοσιακά, αντιμετωπίζονταν ως μέλη της ομοταξίας των Μαλακίων. Στη δεκαετία του 1820, όμως, η μελέτη των εμβρυϊκών μορφών από τον John Vaughan Thompson κατέδειξε ότι η τακτική αυτή ήταν λανθασμένη, διότι, με βάση τις εμβρυϊκές τους μορφές, τα θυσανόποδα άνηκαν σαφώς στα καρκινοειδή. 26 Το συμπέρασμα αυτό δεν έγινε καθολικά αποδεκτό, αφού υπήρχαν σημαντικοί ερευνητές, όπως ο Richard Owen, που το απέρριπταν. Σε αυτό το κομβικό σημείο, ο Δαρβίνος εισέρχεται στον κόσμο των θυσανοπόδων, με αρχική πρόθεση να διεκπεραιώσει μια σύντομη μελέτη ενός ασυνήθιστου δείγματος, το οποίο είχε περισυλλέξει στη διάρκεια του ταξιδιού του με το ωκεανογραφικό Μπιγκλ. Στην πορεία, όμως, οδηγήθηκε σε μια τιτάνια ανατομική και συστηματική μελέτη και σε ένα κολοσσιαίο συγγραφικό αποτέλεσμα που αριθμούσε πέραν των 1200 σελίδων. Δικαίως, επομένως, η μελέτη των θυσανοπόδων κατέχει τη θέση του πλέον σημαντικού ερευνητικού εγχειρήματος της «μακράς αναμονής». Επομένως, το πώς αντιμετωπίζεται ιστοριογραφικά η «μακρά...