Η διατριβή θέτει ως στόχο την εμπειρική διερεύνηση των μετασχηματισμών που ανακύπτουν στο πεδίο της καθημερινότητας με την ψυχιατρική μεταρρύθμιση που επιχειρείται από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 στην Ελλάδα, η οποία αποβλέπει στη μετάβαση από το ασυλιακό στο κοινοτικό μοντέλο ψυχιατρικής περίθαλψης. Η εργασία εστιάζεται στα προτάγματα που ανακύπτουν με την εν λόγω ψυχιατρική μεταρρύθμιση τα οποία επικεντρώνονται στο υποκείμενο αναφοράς της κλινικής πράξης και της καθημερινής πρακτικής και στο μετασχηματισμό της θεραπευτικής σχέσης.