Μελέτες υποδεικνύουν ότι ακόμη και ήπιες αποκλίσεις από ένα θρεπτικά-ισορροπημένο ενδομήτριο περιβάλλον, οι οποίες οφείλονται στη διατροφική κατάσταση και το μεταβολισμό της μητέρας, μπορεί να προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του απογόνου κατά την ενήλικη ζωή. Ο προσδιορισμός/ταυτοποίηση μεταβολιτών στο αμνιακό υγρό (ΑΥ) θα συνέβαλε στη διαλεύκανση των μηχανισμών, μέσω των οποίων η μητρική διατροφή επηρεάζει το ενδομήτριο περιβάλλον. Πράγματι, μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι παρεμβάσεις στη μητρική διατροφή μεταβάλουν τη σύσταση του ΑΥ. Ωστόσο, τα δεδομένα που αφορούν στη συσχέτιση της διατροφής έγκυων γυναικών με τη συγκέντρωση μεταβολιτών στο ΑΥ είναι περιορισμένα. Σκοπός της διατριβής ήταν η διερεύνηση της επίδρασης της μητρικής διατροφικής κατάστασης στη σύσταση του ΑΥ έγκυων γυναικών. Το δείγμα αποτέλεσαν έγκυες που υποβλήθηκαν σε αμνιοπαρακέντηση για προγεννητικό έλεγχο. Η συλλογή δημογραφικών/ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών πραγματοποιήθηκε με χρήση ερωτηματολογίων, η καταγραφή της μητρικής διατροφικής πρόσληψης με ημιποσοτικό-ερωτηματολόγιο-συχνότητας-κατανάλωσης-τροφίμων, ενώ δεδομένα για την εξέλιξη/έκβαση της κύησης ελήφθησαν από ιατρικά αρχεία. Για την ανάλυση του ΑΥ χρησιμοποιήθηκαν συμβατικά αναλυτικά εργαλεία και πυρηνικός μαγνητικός συντονισμός (Nuclear Magnetic Resonance, NMR). Η διατριβή αποτελείται από 3 μελέτες. Στην 1η μελέτη διερευνήθηκε η συσχέτιση των συγκεντρώσεων γλυκόζης, ουρικού οξέος, και ιόντων φωσφόρου, καλίου και νατρίου στο ΑΥ με α. την ηλικία κύησης, β. δημογραφικά/ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των εγκύων και γ. παραμέτρους νεογνικής ανάπτυξης. Από τα σημαντικότερα ευρήματα ήταν η συσχέτιση μεταξύ εβδομάδας κύησης και ιόντων φωσφόρου, η οποία αναδεικνύει το ρόλο του φωσφόρου στην εμβρυική ανάπτυξη/ωρίμανση. Επίσης, ο δείκτης-σωματικής-μάζας των εγκύων πριν την εγκυμοσύνη παρουσίασε στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τη συγκέντρωση του ουρικού οξέος, ενώ η εκατοστιαία-θέση-βάρους των νεογνών με τη συγκέντρωση του ουρικού οξέος και των ιόντων φωσφόρου. Η 2η μελέτη περιγράφει την περίπτωση εγκύου της οποίας το ΑΥ κατά την 222/7 εβδομάδα κύησης παρουσίασε υπερβολικά υψηλή συγκέντρωση ουρικού οξέoς και καλίου, και υψηλή αναλογία κυστεΐνης/μεθειονίνη, σε σχέση με τις μέσες τιμές που αναφέρονται στη βιβλιογραφία για τη συγκεκριμένη εβδομάδα κύησης. Τη χρονική στιγμή της αμνιοπαρακέντησης, η έγκυος ήταν κλινικά υγιής. Ωστόσο, την 280/7 εβδομάδα, διαγνώστηκε προεκλαμψία. Το σημαντικότερο εύρημα αφορά στον υψηλό λόγο κυστεΐνης/μεθειονίνη που πιθανότατα απορρέει από τη μη κάλυψη των συστάσεων σε συγκεκριμένα μη-ενεργοφόρα θρεπτικά συστατικά που δρουν ως ρυθμιστές του μεταβολισμού στον κύκλο της μεθειονίνης (π.χ. φυλλικό οξύ). Στην 3η μελέτη διερευνήθηκε η υπόθεση ότι οι διατροφικές συνήθειες της μητέρας αντικατοπτρίζονται στο μεταβολομικό αποτύπωμα του ΑΥ. Μελετήθηκαν 2 διατροφικά-πρότυπα εγκύων, τα οποία διέφεραν στατιστικά σημαντικά ως προς το %ποσοστό της συνολικής ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης 10 ομάδων τροφίμων. Οι διατροφικές προτιμήσεις αποτυπώθηκαν και στην πρόσληψη ενεργοφόρων και μη-ενεργοφόρων θρεπτικών συστατικών. Με την εφαρμογή της μεταβολομικής (NMR) φάνηκε ότι οι διατροφικές συνήθειες της μητέρας αντικατοπτρίζονται στο ΑΥ, καθώς τα δύο διατροφικά πρότυπα διέφεραν στις συγκεντρώσεις γλυκόζης, αμινοξέων, ενδιάμεσων μεταβολιτών του κύκλου του κιτρικού οξέος, και μυρμηκικού οξέος. Η μελέτη ανέδειξε τη δυνατότητα εφαρμογής της μεταβολομικής-ανάλυσης σε συνδυασμό με τα διατροφικά-πρότυπα με στόχο τη διερεύνηση της επίδρασης της μητρικής διατροφής στην εξέλιξη της κύησης. Τα αποτελέσματα της διατριβής θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αποσαφήνιση των μηχανισμών μέσω των οποίων η μητρική διατροφική κατάσταση επηρεάζει την έκβαση της κύησης, καθώς και στη διαμόρφωση διατροφικών συστάσεων.