Στο σύγχρονο κράτος δικαίου ο συνταγματισμός είναι πολυεπίπεδος και δυναμικός, ιδιαίτερα για την πολιτειακή διακυβέρνηση των κοινών στόχων, των δημοκρατικών κοινωνικών αναγκών αλλά και των υπερνομοθετικά κατοχυρωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το εγγυητικό και συνεργατικό για τα παραπάνω, δημόσιο συμφέρον εκσυγχρονιστικά και συγκεκριμενοποιημένα διαφωτίζεται και διαπνέεται από τις κανονιστικές προδιαγραφές και τους ρυθμιστικούς όρους της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Οι έννομες αξιώσεις για την προστασία του περιβάλλοντος σε συνάρτηση με τις σύννομες προϋποθέσεις της οικονομικής πρωτοβουλίας συναθροίζουν κεκτημένα δικαιώματα, οριοθετημένες ελευθερίες και θεσμικές εγγυήσεις που αλληλενεργούν για τη συντεταγμένη βιωσιμότητα τους. Σε όλες αυτές τις συνέργειες, η ενοποιητική «δικαιοπαραγωγική» γέφυρα της αρχής της αναλογικότητας με άξονα την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του δικαίου, προσπερνά τις συγκρουσιακές σταθμίσεις ή τους μετριαστικούς συμβιβασμούς και προτάσσει, συστηματικά και βελτιστοποιητικά, έννομες συγκλίσεις προς τον ενιαίο και κοινά ολιστικό στόχο, ως κομβικό λειτουργικό κριτήριο εντός της εκσυγχρονιστικά προτεινόμενης μεθοδολογίας της αρχής της «Εναρμονισμένης Ενσωμάτωσης», διεκδικώντας τον νομικό ορθολογισμό και τη συνεπή αιτιολογία στις ρυθμιστικές εκτιμήσεις της οικείας Δημόσιας Απόφασης και της Δικαστικής Κρίσης, μακριά από αυθαίρετους και αλυσιτελείς «εξωδικαιικούς» ακτιβισμούς. Η θετική επιταγή προς τη βιωσιμότητα της Περιβαλλοντικής ασφάλειας και ευφορίας, με Κοινωνικό όφελος και παραγωγικά ισόρροπη Οικονομική ευημερία, συντείνει εν τέλει στη Βιωσιμότητα της ίδιας της Πολιτείας. Η διαύγεια του νομικού ορθολογισμού και η κανονιστική ευκρίνεια των δικαιικών αρχών έχουν το δυναμικό εκτόπισμα ν’ αναγεννήσουν συνολικά τη οργανωτική θέση και τη λειτουργική διαδραστικότητα του δημοσίου δικαίου σε σχέση με την πραγματικότητα. Αποβλέποντας στην κατ’ ουσία δημοκρατική και στην κατ’ απαίτηση -των σημερινών προκλήσεων- τεχνοκρατική διακυβέρνηση, με άξονα την υποστήριξη ενός ισοδύναμα κοινωνικού και φιλελεύθερου κράτους δικαίου, ανάμεσα στον «προληπτικό προστατευτισμό» και τον «αναβαθμιστικό δικαιωματισμό». Άλλωστε, οι πιέσεις της ίδιας της πραγματικότητας επιβάλλουν τη συντονισμένη διαχείριση των δημόσιων σκοπών ως κοινών αναγκών, πιο αλληλέγγυα και πιο διάφανα από πότε, για τη μετάβαση της Πολιτείας από το «δίκαιο της σκοπιμότητας» στη «σκοπιμότητα του δικαίου», ώστε το κράτος δικαίου να αξιώσει ένα πιο Δίκαιο Κράτος.
Σκοπός: Η εκτίμηση της επιβίωσης, της μετεγχειρητικής ποιότητας ζωής, του ποσοστού υποτροπών και του ρόλου της θυρεοσφαιρίνης ως μετεγχειρητικό δείκτη παρακολούθησης στους ασθενείς οι οποίοι έπασχαν από καλώς διαφοροποιημένο καρκίνωμα του θυρεοειδούς και υπεβλήθησαν σε επέμβαση ολικής θυρεοειδεκτομής. Υλικό-Μέθοδος: Υλικό της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 80 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε επέμβαση ολικής θυρεοειδεκτομής με τελική ιστολογική διάγνωση καλώς διαφοροποιημένου καρκινώματος. Μελετήθηκαν και συσχετίστηκαν στατιστικά τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά των ασθενών όσον αφορά το φύλο, την ηλικία διάγνωσης, τον ιστολογικό τύπο και τη σταδιοποίηση, ενώ έγινε συσχέτιση των παραγόντων με τις μετεγχειρητικές τιμές θυρεοσφαιρίνης και TSH. Όσον αφορά την επιβίωση, μελετήθηκε η συνολική, καθώς και η επιμέρους επιβίωση και συσχετίστηκε η επιβίωση με όλες τις παραπάνω παραμέτρους. Τέλος, η ποιότητα ζωής εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο QLI προσαρμοσμένο σε ασθενείς με κακοήθη νόσο. Αποτελέσματα: Η ετήσια, 2ετής, 5ετής και 10ετής επιβίωση των ασθενών στην παρούσα μελέτη ήταν 100%, 95,7 ± 2,4%, 94 ± 2,9% και 91,8 ± 3,6% αντίστοιχα. Ανευρέθηκε ότι η επιβίωση ασθενών επηρεάζεται αρνητικά από την ηλικία διάγνωσης > 45 ετών (p=0,030), το άρρεν φύλο (p=0,086), τον θυλακιώδη τύπο (p=0,009), την κατηγοριοποίηση κατά τη στιγμή της διάγνωσης στην ομάδα ασθενών υψηλού κινδύνου (p=0,008), την ύπαρξη τοπικής υποτροπής ή απομακρυσμένων μεταστάσεων (p<0,0001) και τα επίπεδα TSH ορού >0,88 μlU/ml (p=0,025), ενώ χειρότερη πρόγνωση έχουν επίσης οι ασθενείς με επίπεδα θυρεοσφαιρίνης κατα τον επανέλεγχο υπο θεραπεία υποκατάστασης >1,30 ng/ml. Η ποιότητα ζωής στην παρούσα μελέτη ανευρέθηκε να συμβαδίζει με την ποιότητα ζωής σε άλλες χρόνιες παθήσεις, ενώ φαίνεται να επιβαρύνεται από την ηλικία > 45 ετών, την κατάταξη στην ομάδα υψηλού κινδύνου και την ύπαρξη τοπικής ή απομακρυσμένης υποτροπής. Στην παρούσα μελέτη, το ποσοστό τοπικής υποτροπής ή απομακρυσμένων μεταστάσεων ανευρέθηκε να είναι 16,3%, ποσοστό που συμφωνεί με τα διεθνή δεδομένα. Η τιμή θυρεοσφαιρίνης 1,3 ng/ml αποτελεί την κατάλληλη τιμή για τη διάκριση μεταξύ υγιών ασθενών και ασθενών με τοπική υποτροπή ή μεταστάσεις, με ευαισθησία 69% και ειδικότητα 57%, εάν χρησιμοποιηθεί ως μοναδικός δείκτης υποτροπής. Συμπεράσματα: Η ολική θυρεοειδεκτομή αποτελεί τη θεραπεία εκλογής των κακοήθων παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται σε άνδρες ασθενείς, ηλικιωμένους ασθενείς, ασθενείς με θυλακιώδες καρκίνωμα και ασθενείς με προχωρημένο στάδιο νόσου, οι οποίοι πρέπει να παρακολουθούνται στενότερα για υποτροπή της νόσου. Η θυρεοσφαιρίνη τέλος αποτελεί έναν σχετικά αξιόπιστο μετεγχειρητικό δείκτη παρακολούθησης, σε συνδιασμό με τις άλλες διαθέσιμες μεθόδους.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
customersupport@researchsolutions.com
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.
Copyright © 2025 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.