Η παρούσα διατριβή ενδιαφέρθηκε να ερευνήσει κατά πόσο οι προκαταλήψεις είναι ευάλωτες στις διαδικασίες της κοινωνικής επιρροής. Το νόημα της διερεύνησης αυτής πηγάζει από το γεγονός ότι οι θεματικές στα πειράματα στον τομέα της κοινωνικής επιρροής δεν έχουν πάντα την ίδια κοινωνική βαρύτητα μεταξύ τους, ακόμα και εάν η προσωπική εμπλοκή είναι μεγάλη. Η απόπειρα αλλαγής της στάσης που αφορά τα κριτήρια αποφοίτησης σε κάποιο πανεπιστήμιο ίσως να μην συγκρίνεται με μια απόπειρα αλλαγής της στάσης έναντι κάποιας κοινωνικής ομάδας, όπως είναι οι μετανάστες. Σε όλα τα πειράματα παρατηρείται μια αναμενόμενη συνάφεια μεταξύ της προγενέστερης στάσης έναντι των μεταναστών και της ασκούμενης επιρροής του κειμένου. Το κάθε κείμενο επιρροής ασκεί μεγαλύτερη επιρροή όσο πιο κοντά βρίσκεται το περιεχόμενό του στην προγενέστερη στάση των συμμετεχόντων. Αυτή η συνάφεια στρεβλώνεται επιτυχώς από τις διάφορες ανεξάρτητες μεταβλητές που εξετάστηκαν στα πειράματα της παρούσας διατριβής, όπως το βαθμό αναγκαστικής συμφωνίας/διαφωνίας, την ψυχολογιοποίηση και την έκπληξη με το ποσοστό υποστήριξης του κειμένου επιρροής στην ελληνική κοινωνία.Τα συμπεράσματα του τρίτου πειράματος ερμηνεύτηκαν επίσης υπό τη σκοπιά της μεταγνωστικής προσέγγισης. Το ποσοστό υποστήριξης του 82% του πληθυσμού πιθανόν να κλόνισε την εμπιστοσύνη που έχουν οι συμμετέχοντες στις στάσεις τους και κυρίως στην ιδιότητα των στάσεων αυτών ως μειονοτικές, ανεξάρτητες και καινοτόμες.