Σκοπός της εργασίας μας είναι η ανεύρεση του κατά πόσον η λιθοτριψία επηρεάζει την κινητικότητα της χοληδόχου κύστης, η καλή λειτουργία της οποίας είναι απαραίτητη για την αποβολή των τεμαχίων των διασπασθέντων λίθων, ενώ η διαταραχή της κινητικότητας της αποτελεί παράγοντα λιθογένεσης. Είναι γνωστό ότι τα κρουστικά κύματα προκαλούν βλάβες στους ιστούς στους οποίους προσπίπτουν και ότι οι βλάβες στο τοίχωμα της χοληδόχου κύστης έχουν σαν αποτέλεσμα το επηρεασμό της κινητικότητας της. Έτσι λοιπόν υπολογίσθηκε υπερηχογραφικά η κινητικότητα και η συσπαστικότητα αυτής (σε ml και σε % του αρχικού όγκου νηστείας), πριν και μετά την πλήξη της με κρουστικά κύματα. Με την εργασία αυτή πιστεύουμε ότι συμβάλλουμε στην διερεύνηση των βλαβών των ιστών, που οφείλονται στην θεραπευτική χρήση των κρουστικών κυμάτων και από τα αποτελέσματα της συμπεραίνεται, ότι η λιθοτριψία λίθων της χοληδόχου κύστης με μικρό σχετικά αριθμό κρουστικών κυμάτων και η λιθοτριψία λίθων του δεξιού νεφρού, δεν προκαλούν μεταβολές στην κινητικότητα και λειτουργία της χοληδόχου κύστης.