ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Οι σύγχρονες θεραπευτικές επιλογές στην αντιμετώπιση της αχαλασίας οισοφάγου περιλαμβάνουν την ενδοσκοπική διαστολή, την ενδοσκοπική μυοτομή (ΡΟΕΜ) και τη λαπαροσκοπική μυοτομή σε συνδυασμό με μερική θολοπλαστική, η οποία είναι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση με ποσοστό επιτυχίας που αγγίζει το 90%. Η διεγχειρητική χρήση συμβατικής μανομετρίας έχει προταθεί στο παρελθόν με ποικίλα αποτελέσματα. ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση της ταυτόχρονης και συνεχούς καταγραφής της λαπαροσκοπική μυοτομής και θολοπλαστικής στην αχαλασία οισοφάγου με τη διεγχειρητική χρήση Μανομετρίας Υψηλής Ανάλυσης (HRM) και η εκτίμηση του μετεγχειρητικού αποτελέσματος στα πλαίσια επίτευξης υψηλότερων ποσοστών επιτυχίας του χειρουργείου. ΑΣΘΕΝΕΙΣ-ΜΕΘΟΔΟΙ. Συγκεντρώσαμε ασθενείς με αχαλασία οισοφάγου, μεταξύ του χρονικού διαστήματος Νοέμβριος 2013- Ιούλιος 2016, που υποβλήθηκαν σε HRM και αξιολόγηση της κλινικής τους εικόνας με Eckardt Scores (ES) πριν και μετά από εξατομικευμένη λαπαροσκοπική μυοτομή και θολοπλαστική με διεγχειρητική μανομετρική καθοδήγηση με τη βοήθεια της HRM. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Από τους 24 ασθενείς, 20 ολοκλήρωσαν τις μελέτες HRM. 20% των ασθενών ταξινομήθηκαν ως αχαλασία τύπου Ι, 55% ως τύπου ΙΙ και 25% ως τύπου ΙΙΙ. Σύμφωνα με τα διεγχειρητικά μανομετρικά ευρήματα, εννέα μυοτομές επεκτάθηκαν περαιτέρω και 13 θολοπλαστικές τροποποιήθηκαν. Μετεγχειρητικά, μειώθηκε τόσο η μέση πίεση ηρεμίας (16.1 vs. 41.9) όσο και η μέση υπολειπόμενη πίεση (9 vs. 28.7) του Κάτω Οισοφαγικού Σφιγκτήρα (ΚΟΣ), ενώ και το ES βελτιώθηκε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (0.7 vs. 6.9) σε μέσο χρόνο μετεγχειρητικής παρακολούθησης 17.7 μήνες. Οι παράμετροι της HRM που αφορούν στον Άνω Οισοφαγικό Σφιγκτήρα (ΑΟΣ) δε μεταβλήθηκαν σημαντικά. Αναφορικά με την κινητικότητα του σώματος του οισοφάγου, η μόνη παράμετρος που μειώθηκε σε σημαντικό βαθμό ήταν το Distal Contractile Integral (DCI) (1382.64 vs. 3745.24). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Η διεγχειρητική εφαρμογή της HRM μας δίνει το πλεονέκτημα της συνεχούς και άμεσης καταγραφής των μανομετρικών μεταβολών κάθε χειρουργικού χειρισμού και τη δυνατότητα ακριβούς εντόπισης σημείων με υπολειπόμενη αυξημένη πίεση κατά τη διάρκεια του χειρουργείου. Πρόκειται για μία ασφαλή τεχνική που πιθανά βελτιώνει το ποσοστό επιτυχίας της καθιερωμένης Heller- Dor τεχνικής εξατομικεύοντας την τεχνική.