Σκοπός: Να εκτιμηθεί η συχνότητα εμφάνισης και ο τύπος μυοκαρδιακής ίνωσης, όπως εκτιμάται με μαγνητική τομογραφία καρδιάς (MRI) σε ασθενείς με συστηματική σκληροδερμια (ΣΣκ) και να εκτιμηθεί η πιθανή συσχέτιση της ίνωσης με καρδιακές αρρυθμίες. Μέθοδοι: 41 ασθενείς με ΣΣκ υποβλήθησαν σε υπερηχογράφημα καρδιάς, Holter ρυθμού 24ώρου και MRI καρδιάς. Αποτελέσματα: Τεχνικά αποδεκτή MRI καρδιάς επιτεύχθη σε 36 ασθενείς. Ενίσχυση στην MRI συμβατή με ίνωση παρατηρήθηκε σε 24 από τους 36 ασθενείς (66%). Η ίνωση ήταν μεσομυοκαρδιακή με γραμμοειδή τύπο, προσβάλλουσα κυρίως τα βασικά και μέσα τμήματα του μυοκαρδίου της ΑΡ κοιλίας. Ο όγκος της ενίσχυσης δεν διέφερε μεταξύ ασθενών με διάχυτη και περιορισμένη ΣΣκ (P=0.98). Οι ασθενείς με μακρά διάρκεια φαινομένου Raynaud (≥15 έτη) είχαν μεγαλύτερο αριθμό τμημάτων με ενίσχυση (P=0.017) και μεγαλύτερο όγκο ενίσχυσης (P=0.02). 19 ασθενείς (53%) είχαν παθολογική μελέτη Holter και παρουσίαζαν μεγαλύτερο αριθμό τμημάτων με ενίσχυση (P<0.05) και μεγαλύτερο όγκο ενίσχυσης (P<0.05) συγκριτικά με εκείνων που είχαν φυσιλογική μελέτη Holter. Συμπέρασμα: Η MRI καρδιάς ανιχνεύει ίνωση στο μυοκάρδιο σε ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών με ΣΣκ και αποτελεί ένα χρήσιμο μη επεμβατικό διαγνωστικό εργαλείο της προσβολής της καρδιάς.