Με αυτό το άρθρο στοχεύουμε να μελετήσουμε τον περιφερειακό ρόλο της Κίνας στην ΝΑ Ευρώπη μέσα από την ανάδειξη της στρατηγική σχέσεως της με την Ελλάδα και να διερευνήσουμε παράλληλα τα όρια της επιρροής της. Όπως θα υποστηρίξουμε η Κίνα ως μια περιφερειακή δύναμη έχει προσπαθήσει να αυξήσει την επιρροή της στην ΝΑ Ευρώπη μέσω της ανάπτυξης της στρατηγικής σχέσης της με την Ελλάδα, χωρίς ωστόσο η ίδια να έχει προσπαθήσει να αμφισβητήσει την επιρροή άλλων δυνάμεων στην περιοχή. Παράλληλα, το φιλελεύθερο πνεύμα της ΕΕ και ο ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών μελών για την προσέλκυση κινέζικων κεφαλαίων αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της ενιαίας στάσης της ΕΕ έναντι της Κίνας. Παρόλο που ο κύριος όγκος των κινέζικων ΞΑΕ κατευθύνεται στις ισχυρότερες χώρες της ένωσης ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν οι επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς στις μικρότερες περιφερειακές χώρες όπως για παράδειγμα της Ελλάδας λόγω της δυνητικής πολιτικής μόχλευσης μέσω πρωτοβουλιών όπως η BRI και η “17+1”.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή έχει συνταχθεί και υποβληθεί στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ξεκίνησε με αρχικές σκέψεις που αφορούσαν σε ζητήματα ενέργειας και ασφάλειας σε επίπεδο έθνους-κράτους και τελικά μετουσιώθηκε σε μια συγκεκριμένη μελέτη που εξετάζει προσεκτικά το επιλεγμένο θέμα και συμβάλλει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία και την ακαδημαϊκή κοινότητα. Η ενέργεια αποτελεί κινητήρια δύναμη για τις κοινότητες και η ενεργειακή ασφάλεια είναι ύψιστης σημασίας για αυτές. Σε αυτή τη διατριβή μελετάται η ενεργειακή ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και η επίδρασή της στην εθνική ασφάλεια ορισμένων χωρών που βρίσκονται εκεί. Το κύριο ερευνητικό ερώτημα ήταν εάν η ενεργειακή ασφάλεια αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια μιας χώρας ή/και μια ευκαιρία γι 'αυτήν. Έτερη υποερώτηση έρευνας ήταν να προσδιοριστούν οι παράμετροι που συνθέτουν τόσο τις έννοιες της ενεργειακής ασφάλειας όσο και της εθνικής ασφάλειας, καθώς θα ήταν ευκολότερο να γίνει κατανοητή οποιαδήποτε λειτουργική σχέση μεταξύ των παραμέτρων και στη συνέχεια να καταστεί δυνατή η μελέτης τους. Η επιλογή των δύο χωρών, του Ισραήλ και της Κύπρου, έλαβε χώρα διότι πρόκειται για περιπτώσεις με κοινά χαρακτηριστικά που θα ήταν χρήσιμο να συγκριθούν. Με βάση την ανάλυση αυτής της διατριβής, παρέχεται μια επικαιροποιημένη μεθοδολογία όπου περιγράφονται τα απαραίτητα στάδια σχετικά με τον σχεδιασμό και την εφαρμογή ενός εννοιολογικού πλαισίου υπό το πρίσμα της Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας. Επιπλέον, ακολουθείται μια διεπιστημονική προσέγγιση, η οποία παρέχει μια νέα οπτική για το πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν τα πράγματα. Η εξεταζόμενη σχέση μεταξύ της ενεργειακής ασφάλειας και της εθνικής ασφάλειας ενός έθνους κράτους εξετάστηκε και μελετήθηκε υπό την σκέπη της Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας και ειδικότερα μέσω του πρίσματος της θεωρίας του ρεαλισμού. Τα κύρια ερευνητικά ζητήματα που τέθηκαν αρχικά, εξετάστηκαν τελικά. Τα αποτελέσματα της ερευνητικής διαδικασίας που περιγράφονται λεπτομερώς σε αυτή τη διατριβή, δίνουν χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με τα εξεταζόμενα έθνη-κράτη ενώ ακολούθως παρουσιάζονται προτάσεις πολιτικής και συστάσεις τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα.