Ο κύριος σκοπός της μελέτης ήταν η αξιολόγηση της έκφρασης mRNA των γονιδίων FSHB, FSHR, SHBG, AR, LHB, PGRMC1 και PGRMC2 στα PBMCs των PRs και των NRs κατά την ωοθηκική διέγερση. Η έκφραση FSHB mRNA ρυθμίζει τη συγκέντρωση της FSH στον ορό του αίματος. Ο FSHR συνδέεται με την υπομονάδα FSHB και ενεργοποιεί τη μετατροπή των ανδρογόνων σε οιστρογόνα. Η έκφραση των γονιδίων SHBG και AR ρυθμίζεται από την FSH. Η SHBG αλληλεπιδρά με τον AR και προωθεί τη συγκράτηση του AR στον πυρήνα. Το σύμπλοκο AR-ανδρογόνων ενεργοποιεί τον υποκινητή του γονιδίου FSHB αυξάνοντας την έκφραση FSHB mRNA, ενώ μπορεί να καταστείλει την έκφραση LHB mRNA. Ο AR σχετίζεται θετικά με τον FSHR σε επίπεδο mRNA στα GCs. Η έκφραση LHB mRNA ενεργοποιείται από τα στεροειδή. Ο PGRMC1 αλληλεπιδρά με τον PGRMC2, σχηματίζουν σύμπλοκο με την Ρ4 και η έκφρασή τους επηρεάζει τον αριθμό των ωοθυλακίων που έχουν αναπτυχθεί μετά τη χορήγηση εξωγενών γοναδοτροπινών. Στη μελέτη αυτή η έκφραση PGRMC1 και PGRMC2 mRNA μειώθηκε σημαντικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον τύπο της ωοθηκικής απόκρισης, την ηλικία και τον αριθμό των ωοθυλακίων διαμέτρου 15-20 mm. Στις PRs βρέθηκαν σημαντικές θετικές συσχετίσεις μεταξύ PGRMC1-AR mRNA την 6η ημέρα και μεταξύ PGRMC1-LHB mRNA τη 10η ημέρα, ενώ η έκφραση PGRMC1 mRNA ελαττώθηκε σημαντικά από την 1η στη 10η ημέρα. Η βασική συγκέντρωση της P4 ήταν υψηλότερη στις PRs. Στις γυναίκες προχωρημένης ηλικίας με πτωχή ωοθηκική απόκριση η P4 στον ορό του αίματος είναι υψηλή στην έναρξη της ωοθυλακικής φάσης. Αυτό αποτελεί ένδειξη χαμηλής ωοθηκικής απόκρισης στην COH. Ανεπαρκής έκφραση του γονιδίου AR μπορεί να προκαλέσει POI και μη φυσιολογική έκφραση γονιδίων που είναι απαραίτητα για την ωοθυλακιογένεση. Η AMH έχει συσχετιστεί θετικά με την έκφραση LHB mRNA και με τις συγκεντρώσεις της LH, T και ανδροστενεδιόνης. Οποιαδήποτε διατάραξη της έκφρασης του γονιδίου LHB μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα. Για κάθε αύξηση της ηλικίας της γυναίκας κατά ένα έτος βρέθηκε ότι η έκφραση SHBG mRNA μπορεί να αυξηθεί, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ηλικία, τη διάρκεια της ωοθηκικής διέγερσης και τον αριθμό των ωοθυλακίων 15-20 mm. Έχει βρεθεί θετική συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρωσης SHBG στα κύτταρα του περιφερικού αίματος και της συγκέντρωσης SHBG στο FF. Η SHBG αυξάνεται με την ηλικία και συσχετίζεται αρνητικά με την ελεύθερη T, κάτι που αποτελεί αιτία πτωχής ωοθηκικής απόκρισης. Στις NRs, βρέθηκαν σημαντικές θετικές συσχετίσεις μεταξύ των PGRMC2-AR mRNA, και μεταξύ των PGRMC2-LHB mRNA την 1η ημέρα, όπως και μεταξύ των PGRMC1-PGRMC2 mRNA τις ημέρες 6 και 10. Η έκφραση PGRMC1 mRNA και PGRMC2 mRNA ελαττώθηκε σημαντικά από την 1η στην 6η ημέρα και από την 1η στη 10η ημέρα, αντίστοιχα. Η μείωση του mRNA και των δύο υποδοχέων υποδεικνύει τη διατήρηση μιας ισορροπίας στην έκφρασή τους, η οποία είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία των GCs και για την επιβίωση των αρχέγονων ωοθυλακίων. Την 1η ημέρα διέγερσης διαπιστώθηκε θετική συσχέτιση της έκφρασης PGRMC2 mRNA με τον αριθμό των βιώσιμων βλαστοκύστεων. Την ίδια μέρα βρέθηκαν θετικές συσχετίσεις μεταξύ PGRMC2-AR και μεταξύ PGRMC2-LHB. Η έκφραση PGRMC2 mRNA επηρεάζει το ωοθηκικό απόθεμα στις νέες γυναίκες. Για κάθε αύξηση της έκφρασης SHBG mRNA κατά μία μονάδα την 1η ημέρα ο αριθμός των ωοθυλακίων 15-20 mm αυξάνεται, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ηλικία και τη διάρκεια της ωοθηκικής διέγερσης. Η SHBG έχει συσχετιστεί θετικά με την ωοθυλακιορρηξία. Η μελέτη της πτωχής ωοθηκικής απόκρισης σε γενετικό επίπεδο μπορεί να οδηγήσει στην ταυτοποίηση μοριακών δεικτών προκειμένου να αναπτυχθούν εξατομικευμένα πρωτόκολλα ωοθηκικής διέγερσης.