Στην παρούσα μελέτη εξετάσαμε την συσχέτιση μεταξύ των πολυμορφισμών του γονιδίου APOE που κωδικοποιεί για την απολιποπρωτεΐνη Ε και την εμφάνιση περιφερικής διαβητικής νευροπάθειας ή την εξέλιξη αυτής, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Συμμετείχαν 275 οι οποίοι με βάση την Κλίμακα Νευροπαθητικής Ανικανότητας (Neuropathy Disability Score- NDS) διακρίθηκαν σε ομάδες ανάλογα με την παρουσία περιφερικής νευροπάθειας ή την βαρύτητα αυτής. Μετά τη γονοτύπηση των ασθενών σε κάθε ομάδα διακρίθηκαν υποομάδες γονοτύπων/ φορείας αλληλίων. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, δεν βρέθηκε κάποια συσχέτιση μεταξύ των πολυμορφισμών του APOE και της εμφάνισης διαβητικής περιφερικής νευροπάθειας. Ωστόσο μεταξύ των ασθενών που ήδη παρουσίαζαν την επιπλοκή, η παρουσία του αλληλομόρφου ε4 συνεπαγόταν πλέον του 3-πλασίου αύξηση του σχετικού κινδύνου ανάπτυξης βαριάς νευροπάθειας (aOR: 3.51, 95% CI: 1.34-9.19, p=0.011). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση νευροπάθειας αναδείχθηκαν το άρρεν φύλο (aOR=2,03, 95%CI: 1,19-3,48, p=0,010), η ηλικία (aOR=1,03, 95%CI: 1,00-1,06, p=0,048) η διάρκεια του διαβήτη (aOR=1,07, 95%CI: 1,04-1,11, p=0,0001) αλλά όχι η HbA1c (aOR=1,13, 95%CI: 0,96-1,32, p=0,141). Για την εξέλιξη της περιφερικής νευροπάθειας ωστόσο, ο μόνος σημαντικός παράγων που αναδείχθηκε ήταν η διάρκεια του διαβήτη (aOR=1,06, 95% CI: 1,02-1,10, p=0,005). Συμπερασματικά, η φορεία του ε4 φαίνεται πως δεν συσχετίζεται με την εμφάνιση της περιφερικής διαβητικής νευροπάθειας στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, συσχετίζεται όμως με την εξέλιξη της επιπλοκής άπαξ και αυτή εμφανιστεί.
