A blended learning Approach to teaching foreign policy: Student experiences of learning through face-to-face and online discussion and their relationship to academic performance

The Impact of Blended Learning on Student Performance in a Cardiovascular Pharmacotherapy Course

“…[16][17][18][19] Evidence from a wide range of disciplines supports the use of blended learning to improve student outcomes. [20][21][22][23] Improvement in student outcomes associated with blended learning can be described, in part, by constructivism, which views knowledge not as a finite and defined body of facts and concepts, but as ever-evolving and dynamically constructed by the learner in interaction with others and with the environment. [24][25][26][27] In teaching practice, the constructivist view of learning promotes utilization of active learning to engage students in the learning process through meaningful activities that prompt them to reflect on ideas, self-assess content mastery, gather information, and apply it to solving problems.…”

Comparison of different ways of computing grades in continuous assessment into the final grade

“…En general, los estudios sobre evaluación publicados en revistas científicas se han centrado en analizar cómo conseguir evaluaciones más justas, válidas o fiables (Dalziel, 1998); el uso de estudiantes en el proceso de evaluación (Marin-Garcia, Aragonés Beltran, & Melón, 2014;Potgieter, Ackermann, & Fletcher, 2010;Tejeiro et al, 2012); el impacto del uso de rúbricas en las notas otorgadas a los resultados de ejercicios, o al proceso seguido para completarlo (Marin-Garcia & Santandreu-Mascarell, 2015;Panadero & Jonsson, 2013); el método de evaluación más adecuado en función del objeto a evaluar o para diferentes estrategias metodológicas, entre las que destacan las que incorporan el uso de tecnología de la información en el aula (Bliuc, Ellis, Goodyear, & Piggott, 2010;Bliuc, Ellis, Goodyear, & Piggott, 2011;González-Marcos, Alba-Elías, Navaridas-Nalda, & Ordieres-Meré, 2016;Green, Farchione, Hughes, & Chan, 2014;Sanna, Lamberti, Paravati, & Demartini, 2012) o trabajo en equipo (Perello-Marin, Vidal-Carreras, & Marin-Garcia, 2016;Pratten, Merrick, & Burr, 2014) o aprendizaje basado en problemas (Perez-Benedito, Perez-Alvarez, & Casati, 2015;Valle, Gonzalvo, & Abril, 2011). Una abrumadora cantidad de estos estudios publicados se ha realizado en disciplinas diferentes de la de Gestión en general o de Gestión de Operaciones en particular (Medina-López, Alfalla-Luque, & Marin-Garcia, 2011).…”

Προσεγγίσεις Και Εμπειρίες Μάθησης Από Την Πρόσωπο-Με-Πρόσωπο Και Τη Διαδικτυακή Επικοινωνία Στο Πλαίσιο Ενός Εξ Αποστάσεως Προγράμματος Δια Βίου Μάθησης

“…Τα ποιοτικά δεδομένα συλλέχθηκαν με τη χρήση ερωτηματολογίου που περιλάμβανε ερωτήσεις ανοικτού τύπου με σκοπό τη διερεύνηση των αντιλήψεων των εκπαιδευόμενων ως προς την επικοινωνία κατά τη διάρκεια της εξ αποστάσεως εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι ερωτήσεις βασίστηκαν στην έρευνα των Bliuc et al (2011) και ήταν οι εξής: (1) «Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της πρόσωπο-με-πρόσωπο επικοινωνίας με τον επιμορφωτή κατά τη διάρκεια του προγράμματος;», (2) «Πιστεύετε ότι η επικοινωνία με τον επιμορφωτή βοηθά τη μάθηση; Αν ναι σε ποιους τομείς;», (3) «Ποιοι είναι οι λόγοι επικοινωνίας μέσω Edmodo στην επιμορφωτική διαδικασία;», και (4) «Για ποιους λόγους συμμετείχατε ή δεν συμμετείχατε στην επικοινωνία, όπως αυτή διεξήχθη μέσω του Edmodo;». Το ερωτηματολόγιο δόθηκε προς συμπλήρωση στους συμμετέχοντες μέσα από την υπηρεσία «Φόρμες» της Google μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου.…”

“…Η φαινομενογραφία περιγράφει τη μάθηση ως μια διαδικασία που βασίζεται στην εμπειρία ή στους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους το άτομο ερμηνεύει μια κατάσταση ή ένα διδακτικό γεγονός (Marton and Pong, 2005). Η περιγραφή των μεταξύ τους διαφοροποιημένων τρόπων με τους οποίους ο εκπαιδευόμενος αντιλαμβάνεται την εκπαιδευτική διαδικασία, αναφέρεται σε δύο διαστάσεις της μάθησης (Bliuc, Ellis, Goodyear and Piggott, 2011): (α) Στο «πώς» ο εκπαιδευόμενος δρα στην εκπαιδευτική διαδικασία (προσέγγιση μάθησης), και (β) το τι πιστεύει ο ίδιος ο εκπαιδευόμενος ότι είναι η μάθηση (εμπειρία μάθησης (Ellis and Calvo, 2006), η μελέτη της σχέσης των προσεγγίσεων μάθησης και των εμπειριών μάθησης είναι σημαντική καθώς οι εμπειρίες αυτές συνδέονται με τη μαθησιακή πορεία των εκπαιδευόμενων και την αποτελεσματικότητα της μάθησης. Οι Yang και Tsai (2010) αναφέρουν ότι οι εκπαιδευόμενοι που εκφράζουν περισσότερο συνεκτικού τύπου εμπειρίες μάθησης έχουν καλύτερες επιδόσεις στις εργασίες τους συγκριτικά με αυτούς που δίνουν έμφαση σε αποσπασματικού τύπου εμπειρίες.…”

“…Αντίστοιχα, οι εκπαιδευόμενοι που διατυπώνουν βαθιές προσεγγίσεις μάθησης έχουν καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα συγκριτικά με τους εκπαιδευόμενους που δίνουν έμφαση σε επιφανειακές προσεγγίσεις μάθησης. Οι Bliuc et al (2011) διερεύνησαν τη σημασία των προσεγγίσεων και των εμπειριών μάθησης υπό το πρίσμα της επικοινωνίας που αναπτύσσεται στο πλαίσιο δραστηριοτήτων πρόσωπο-με-πρόσωπο και διαδικτυακής επικοινωνίας. Διαπίστωσαν ότι οι εκπαιδευόμενοι προσεγγίζουν και αντιλαμβάνονται τη μάθηση με παρόμοιο τρόπο κατά τη διάρκεια της πρόσωπο-με-πρόσωπο αλληλεπίδρασης και των διαδικτυακών συζητήσεων.…”