Sarnıçlar,
yağmur sularını biriktirmek için genellikle toprak altına yapılan, duvarları
özel harçlarla sıvalı, su depolarıdır. İnsanlığın tarih boyunca baş etmek
zorunda kaldığın problemlerin başında gelen susuzluk veya suya erişim zorluğu
dünyanın muhtelif yerlerinde ve farklı tekniklerde sarnıçların yapılmasını
zorunlu kılmıştır.
Birçok şehrin meselesi olan susuzluk problemi,
İstanbul’un da antik dönemlerden beri yüz yüze olduğu sorunlardan biridir. Tarihsel
süreç boyunca nüfusun çoğalmasına karşın su kaynaklarının yetersiz olması,
şehir dışından suyun taşınması ve depolanması ihtiyacını doğurmuş, özellikle
Roma ve Bizans dönemlerinde çok sayıda sarnıç, şehrin mimarlık envanterine
kazandırılmıştır. Bu noktadan hareketle, çalışmamızda İstanbul Tarihi Yarımada’da
bulunan sarnıçlar için, kütüphane ve arşiv çalışması yapılmıştır. Daha sonra Tarihi
Yarımada’daki sarnıçlar yerinde tespit edilmiş, günümüzdeki durumları belgeleme
ve fotoğraflama metodu ile kayıt altına alınmıştır. Tarihi Yarımada sarnıçlarına ilişkin bu makalede; sarnıçların
tarihsel geçmişi tetkik edilerek, yarımadada bulunan, ancak yayınlarda çok
fazla ele alınmamış olan on iki sarnıç detaylı olarak incelenmiştir. Böylece bu çalışma ile söz konusu literatüre
katkı sağlamak hedeflenmiştir.