A training programme for Taiwan nurses to improve child abuse reporting

Lee, Pei‐Yu; Chou, Fan‐Hao

doi:10.1111/jocn.13447

Cited by 16 publications

(21 citation statements)

References 18 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Jordan ve ark.nın okul hemşireleriyle; Lee ve Chou'nun klinikte çalışan hemşirelerle yaptıkları çalışmada, Çİİ'ye yönelik verilen eğitim sonrasında olguların tanılanması ve bildirilmesi konusunda hemşirelerin bilgi, öz-etkililik ve yeterlilik düzeylerinin arttığı belirtilmektedir. 11,17 Lee ve Kim, çalışmalarında, Kore'de acil servis hemşireleri arasında çocuk istismarı bildiriminin henüz profesyonel bir sorumluluk olarak gelişmediğini, hemşirelerin istismar olgularını rapor etme niyetlerinin raporlama hakkındaki bilgi düzeylerine ve Çİİ'ye yönelik eğitim alma durumlarına göre farklılık gösterdiğini, hemşirelerin çocuk istismarını bildirme niyetlerini yordayan en önemli faktörlerden birinin de çocuk istismarı hakkında bilgi düzeyleri olduğunu saptamışlardır. 10 Feng ve Levine de benzer şekilde Çİİ belirtilerinin değerlendirilmesinde hemşirelerin lisans ve hizmet içi eğitimlerindeki yetersizliklere dikkat çekmiş, bu durumun, hemşirelerin Çİİ olgularının bildirilmesi ve raporlandırılmasındaki isteksizliklerine katkı sağladığını vurgulamışlardır.…”

Section: Bulgularunclassified

“…8,9 Çİİ'ye yönelik verilen eğitim sonrası sağlık profesyonellerinin Çİİ'yi tanılama ve bildirimine yönelik bilgi düzeylerinin arttığı görülmüştür. 10,11 Bu nedenle eğitim müfredatında Çİİ'ye yönelik derslerin olması, öğrencilerin bu konu hakkındaki duyarlılıklarının artırılması, mevcut ders içeriklerinin gözden geçirilmesi ve onların bilgi düzeylerini ölçen deneysel çalışmaların artırılması büyük önem taşımaktadır. 6,12 Sağlık hizmetlerinin yürütülmesi kapsamında ebenin görevleri arasında çocukların bakım ve izlemi yer almaktadır.…”

unclassified

See 1 more Smart Citation

The Effect of Training on the Levels of Diagnosing Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect in Midwifery Students

Sezici¹,

Seferoğlu²,

Yiğit³

2019

Turkiye Klinikleri J Nurs Sci

View full text Add to dashboard Cite

Çalışmanın amacı, ebelik bölümü öğrencilerine çocuk ihmal ve istismarı hakkında verilen eğitimin etkililiğini değerlendirmektir. G Ge er re eç ç v ve e Y Yö ön nt te em ml le er r: : Araştırma, yarı deneysel, kesitsel tipte yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, bir üniversitenin ebelik bölümüne kayıtlı, araştırmaya katılmaya gönüllü olan, "Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama" konusunda daha önce eğitim almamış 74 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplamada, "bilgi formu" ve "Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanması Ölçeği" kullanılmıştır. "Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama" konusunda verilen eğitim, ders saati dışında, toplamda üç saat olmak üzere haftada üç gün verilmiştir. Eğitimden önce ve eğitimden bir hafta sonra ölçeğin öğrenciler tarafından doldurulması sağlanmıştır. Verilerin analizinde, ölçek ve alt ölçeklerin eğitim öncesi ve sonrası karşılaştırılmasında ortalama, standart sapma, bağımlı örneklem t-testi kullanılmıştır. B Bu ul lg gu ul la ar r: : Çalışmada "Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama" konusunda verilen eğitim sonrası ebelik öğrencilerinin, eğitim öncesine kıyasla ölçek toplam puan ve alt ölçek puan ortalamaları istatistiksel olarak anlamlı şekilde artmıştır. Ayrıca öğrencilere verilen eğitim sonrasında çocuk ihmal ve istismarını tanımada kendini yeterli gören öğrencilerin oranı %35,1'den %74,3'e, yasal sorumluluklarını bildiğini ifade eden öğrencilerin oranı ise %10,8'den %83,8'e yükselmiştir. S So on nu uç ç: : Ebelik öğrencilerine çocuk istismarı ve ihmalinin belirtileri, riskleri, önlenmesi; mesleki rolleri ve yükümlülükleri; olguların bildirim prosedürleri hakkında verilen eğitim, öğrencilerin öz yeterlilik düzeyi ile çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanıma düzeylerinde artış sağlamıştır.

show abstract

Section: Bulgularunclassified

unclassified

The Effect of Training on the Levels of Diagnosing Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect in Midwifery Students

Sezici¹,

Seferoğlu²,

Yiğit³

2019

Turkiye Klinikleri J Nurs Sci

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…To help professionals work through perceptions of powerlessness, Kenny (2015) 'Nurses' perceptions of not being taken seriously by CPS in this study are comparable to nurses' experiences with other professionals, such as doctors' recommended ongoing discussion-based education whereby feelings of frustration or negativity can be addressed. Other authors have reported successfully increasing health professionals' self-efficacy in responding to child abuse through educational interventions involving interactive workshops and case studies (Fraser et al, 2018;Lee and Chau, 2016). Unfortunately, many interventions aimed at improving professionals' responses to child abuse have focused primarily on factual knowledge (Walsh, 2019) or ignore factors underlying nurses' actions (Einboden, 2017).…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Constructing a Compelling Case: Nurses' Experiences of Communicating Abuse and Neglect

2021

View full text Add to dashboard Cite

Child abuse and neglect is a complex problem that needs to be addressed through a multidisciplinary approach. Nurses internationally have frequent contact with children and are ideally placed to respond to children experiencing abuse and neglect. Nurses' roles can include reporting abuse to child protection services (CPS). This paper reports on one aspect of the findings of a qualitative study exploring Australian nurses' perceptions and experiences of keeping children safe from abuse. Specifically, this paper reports on the theme relating to nurses' experiences of communicating their concerns to CPS and the family when reporting abuse and neglect. This qualitative study was underpinned by social constructionism, with data collected through semi-structured interviews with 21 nurses working with children in Australia. Key findings reported are: (1) being heard; (2) [feeling] disappointed, discouraged and disenfranchised; and (3) managing tensions between engagement and reporting. Nurses at times perceived that they were not taken seriously by CPS and felt powerless to enact change for children. Nurses subsequently had to decide how, and if, to discuss their report with families to mitigate negative reactions and maintain engagement. This study highlights the need for more effective multidisciplinary collaboration between nurses and CPS to promote change for children affected by abuse in Australia.

show abstract

“…Some of the changes that the organization implements will be based on data from other organizations. For example, incorporating the Child Abuse and Neglect Training Program for Nurses that led to improved intention to report (Lee & Chou, 2017) and using standardized assessment tools and scripting for conducting telephone triage in cases of child maltreatment. Both of these signified organizational supports to enhance reporting of child maltreatment (Hunter, 2015).…”

Section: Creating a Culture That Supports Reportingmentioning

confidence: 99%