Bu çalışmada; öğretmenlerin özerklik davranışları ile okulda kalma tutumları arasındaki ilişkinin açığa çıkarılması amaçlanmaktadır. Araştırma, korelasyonel model ile biçimlendirilmiştir. Çalışmanın evreni, Diyarbakır ilindeki ilkokullarda görev yapmakta olan öğretmenlerden oluşturulmuştur. Yansızlık kuralına göre kararlaştırılan bu evrenden 18 ilkokul seçilmiştir. Bu ilkokullarda çalışan 191 öğretmen, çalışmanın örneklemini meydana getirmiştir. Çalışmada, seçkisiz örnekleme yöntemlerinden oransız küme örnekleme yöntemine başvurulmuştur. Araştırmada, “Öğretmen Özerkliği Ölçeği” ve “Okulda Kalma Tutumu Ölçeği” ile verilere ulaşılmıştır. Korelasyon sonuçları; öğretmen özerkliği ile okulda kalma tutumunun orta düzeyde, pozitif ve anlamlı ilişkili olduğunu göstermiştir. Kısmi regresyon analiziyle öğretmen özerklik davranışlarının, okulda kalma tutumunu anlamlı yordadığı belirlenmiştir. Çoklu regresyon analizi sonucunda; öğretmen özerkliğinin öğretim programı ve mesleki iletişim özerkliklerinin okulda kalma tutumunun anlamlı yordayıcıları olduğu tespit edilmiştir. Öğretme süreci özerkliği ile mesleki gelişim özerkliği boyutlarının ise okulda kalma tutumunun anlamlı yordayıcıları olmadığı bulunmuştur. Okul yöneticilerinin; öğretmenlerin okul değiştirme eğilimlerini azaltmak için kurumlarında öğretmenlerin mesleki özerklik davranışlarını destekleyici bir iklim oluşturması faydalı görülmektedir.