Aluminum in serum determined by HPLC

Αρχαϊκές Ηθικές Αξίες Και Πολιτική Συμπεριφορά Στην Αττική Ρητορεία

“…Ωστόσο, αν οι λέξεις χρησιμοποιηθούν ορθά και συνετά, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τις συνδηλώσεις και το περιεχόμενο των όρων 11 . Ο Kitto παρατήρησε ότι, όταν συναντούμε την λέξη ἀρετὴ στον Πλάτωνα και τη μεταφράζουμε «virtue» (στην αγγλική γλώσσα, αλλά το ίδιο ισχύει και στη νεοελληνική) χάνουμε όλη την πραγματική σημασία της, διότι η λέξη είναι σχεδόν απόλυτα ηθική, ενώ στην αρχαία ελληνική χρησιμοποιείται σε όλες τις περιπτώσεις δηλώνοντας υπεροχή 12 . Και ο Donlan ότι οι ομάδες των λέξεων ἀγαθὸς και κακὸς διατηρούν την σημασία τους ως επίθετα μεγίστου επαίνου η αποδοκιμασίας και σε όλο το μήκος της αρχαϊκής περιόδου προτιμώνται, όταν πρόκειται να δηλωθεί η αξία ατόμων ή ομάδων 13 .…”

“…51-2.Στον Φίλιππον χαρακτηρίζει τον εαυτό του φιλότιμον(12) και παρατηρεί ότι, παρά τη ρητορική του αδυναμία, δεν ανήκει ἐν τοῖς ἀπολελειμμένοις ἀλλ' ἐν τοῖς προέχουσι τῶν ἄλλων (82) (πβ. Ἐπιστ.…”

“…18.εργαστεί ως λογογράφος. Επιπλέον, για να έχει αξιώσεις στον τίτλο του ἀγαθοῦ ή ἀγαθοῦ πολίτου ο Ισοκράτης, σύμφωνα με τις ελληνικές αξίες, έπρεπε να συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο με συγκεκριμένους τρόπους, αλλά η πολιτική πραγματικότητα του 4 ου αιώνα και ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων των πολιτικών και των στρατιωτικών που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των «επαγγελματιών πολιτικών» ρητόρων12 , θα μπορούσε να αποτελεί τροχοπέδη σε αυτήν την προσπάθεια. Ο τρόπος του να συμμετέχει στην πολιτική ζωή της πόλης δεν ενέπιπτε σε καμιά από τις δύο κατηγορίες, ώστε να διεκδικεί τον τίτλο του ἀγαθοῦ 13 .…”

“…Ο Αλεξίου εξετάζει την παρουσία της ομηρικής ποίησης και μυθολογικής παράδοσης στο έργο του Ισοκράτη σε συσχετισμό με τη ρητορική παιδεία και τις πολιτικές του ιδέες 10 .Ῥητορικὴ είναι ένα θεωρητικό εγχειρίδιο το οποίο κατά τη συγγραφή του δεν είχε μεγάλη σχέση με τη σύγχρονή του ρητορική πρακτική 11 . Ο Papillon ασχολείται ιδιαίτερα με τη σχέση του Ισοκράτη με την ποίηση και αναπτύσσει διεξοδικά το θέμα θέτοντας πολλά ζητήματα12 . Συζητά τα χωρία στα οποία ο ίδιος Ισοκράτης αναφέρεται στην ποίηση και τους ποιητές, τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί την ποίηση.…”

“…2. λόγους (Πρὸς Νικ. 48)12 . Ο Papillon ερμηνεύει την απουσία ποιητικών παραθεμάτων ως επιλογή που δείχνει την προτίμηση του Ισοκράτη να συναιρέσει και να αφομοιώσει την ποίηση την ίδια χρονική στιγμή κατά την οποία αυτή απορρίπτεται από τους σύγχρονούς του13 .…”