“…Συντελεί στη δημιουργία μαθησιακού κλίματος υποστηρικτικού, φιλικού, επιτρεπτικού, το οποίο ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή στην επικοινωνιακή διεργασία και την ομαδικότητα, κι αυτό γιατί, ιδιαίτερα όταν η προβολή του βίντεο συνδυάζεται με μαθητοκεντρικές εκπαιδευτικές τεχνικές και δραστηριότητες, η συναισθηματική κινητοποίηση και η γενικότερη ψυχοκοινωνική ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται μπορεί να επηρεάσει τα συναισθήματα των μελών για την ομάδα τους και τον βαθμό του αυθορμητισμού και της συμμετοχής τους σ'αυτήν, την αυτοσυναίσθησή τους, μέσω της αναγνώρισης του ρόλου των συναισθημάτων, την 'ανάπτυξη του εκπαιδευομένου ως ανθρώπου με συνοχή, που μπορεί να συνδυάζει τα διαφορετικά επίπεδα των εμπειριών ή βιωμάτων του και να εκφράζει τις αντιδράσεις του με αμεσότητα και ειλικρίνεια' και, τελικά, τη μάθηση καθαυτή, καθώς διευρύνεται έτσι το πεδίο στο οποίο στηρίζονται οι νέες γνώσεις (Jaques,2004;Αγγέλη,2011). Το βίντεο, όμως, ενισχύει και τη μαθησιακή αυτονομία και αυτενέργεια παρέχοντας πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη γνωστικών και μεταγνωστικών, κοινωνικών & μετα-κοινωνικοπολιτισμικών αλληλεπιδραστικών, συναισθηματικών και μετα-συναισθηματικών στρατηγικών (:εστίαση της προσοχής, σχεδιασμό της μάθησης σύμφωνα με τις προσωπικές ανάγκες του μαθητή, αναζήτηση και χρήση πηγών, οργάνωση και εκτέλεση σχεδίων, ενορχηστρωμένη εφαρμογή στρατηγικών, αυτοπαρακολούθηση, αυτοαξιολόγηση) (Wang, 2014;Ευθυμιάδου & Σανσονίου, 2015;Αγγέλη,2016) που ως ικανότητα «να μαθαίνει κανείς πώς να μαθαίνει» είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική εκμάθηση της ξένης γλώσσας (Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες, 2001). Το βίντεο, άλλωστε, μπορεί να αξιοποιηθεί στην επιβεβαίωση ή και στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης των εκπαιδευομένων, π.χ.…”