Yeni beceriler öğrenmek, çalışanların özgüvenini büyük ölçüde arttırır ve organizasyonel hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olur. Bu çalışma, hastanelerdeki örgütsel öğrenme düzeylerinin sahiplik türü açısından karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Bu kesitsel çalışma, 2016 yılında analitik-tanımlayıcı bir yaklaşım kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma topluluğu üyeleri, Lorestan eyaletindeki aday hastanelerin 2,162 çalışanını kapsamaktadır. Örnek, Cochran'ın formülünü kullanarak % 95 güvenilirlik faktörü kullanılarak seçilen 339 kişiden oluşuyordu. Veri toplama araçları, Watkins ve Marsick'in standart anketinin (2003) Farsça baskısıydı. Toplanan veriler SPSS 20 yazılımı kullanılarak istatistiksel testler (Kolmogorov-Smirnov testi, t-testi ve ANOVA) kullanılarak analiz edildi ve p <0.05 anlamlı kabul edildi.Bulgular: Öğrenim ortalamasının ortalama puanı, öğretim hastaneleri için 2.77 ± 0.64, Sosyal Güvenlik hastaneleri için 2.57 ± 0.77, özel hastaneler için ise 3.21 ± 0.94 olarak bulunmuştur. Öğrenme değişkenleri varyansları bu üç tipte farklıydı (p <0.001). Ayrıca, bireysel öğrenme (p <0.001), grup öğrenme (p = 0.007) ve örgütsel öğrenme (p = 0.002) öğrenme yönleri arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Çalışma hastane mülkiyeti tipine dayanıyordu. Sonuç: Hastanelerde örgütsel öğrenim düzeyi, sahip oldukları tür bakımından önemli bir farklılık göstermektedir. Ortak hedeflere ulaşmak için alınan personelin güçlendirilmesi girişimleri, tüm personel için sürekli öğrenim için eşit fırsatlar oluşturulması ve kuruluşun çevreyle uygun bir ilişki kurmasıyla öğrenme düzeyi geliştirilebilir.