Kültür, topluluk hâlinde yaşayan insanların; her türlü uygulama, tören, âdet, sanat, dil, düşünce, inanış ve yaşayış tarzı vb. öğelerin bütünü demektir. Kültür, nesilden nesile aktarılarak günümüze kadar ulaşmıştır. İçinde yaşadığımız toplumun yapısında yer alan bu öğeler kullanılır, ancak neden böyle bir uygulama yapıldığının sebebi genellikle araştırılmaz. Bu kültür unsurlarından inanç, halk arasında daha yaygın ve unutulmaya dirençlidir. İnançlar, bir toplumun gelenekleri ve göreneklerinden meydana gelmiş uygulamalardır. Bu inanışlar hastalıkları sağaltmada, yağmur yağdırmada, bir iş için yolculuğa çıkma vb. çeşitli alanlarda görülmektedir. İnsan, doğası gereği toprak ve tabiat ile iç içe olmuştur. Bolluk ve bereket için yağmur duaları düzenlenmiştir. Aksaray/Yenikent yöresindeki yağmur törenleri ise bu duruma örnek teşkil etmektedir. Bu törenlerde hayvanlara toplum tarafından yüklenen bazı özellikleri gereği bu uygulamalarda yerini almıştır. Kurbağada bu hayvanlardan birisidir. Kurbağa, halk hekimliğinde kullanılmıştır. Kurbağalara, ateş ve suyla ilgili olan birçok törende de rastlamak mümkündür. Bu bakımdan ateşin ve ayın temsilcisi olduğuna inanılan kurbağaların kutsal bir ruh taşıdığına inanılmıştır. Yağmur yağdırma törenlerinde de “yada taşı” olarak görülmektedir. Türklerin atlı-göçebe hayat tarzı, ekonomik ve sosyal hayatlarında hayvanların etkili bir unsur olmasına zemin hazırlamıştır. Bu nedenle hayvan kültü Türk toplumunda büyük bir yer edinmiş olup günümüzde de etkilerini sürdürmektedir. Bu çalışmada kurbağa; halk hekimliği, yağmur duaları, hastalıkları sağaltma, taşıdığı kutsal ruh, “yada taşı”, ay, güneş ve ateşle ilişkisi gibi konular açısından kült merkezli bir bakışla incelenmiştir.
