Anorectic behaviours in pro-ana communities

Abstract

Wprowadzenie. U części osób nie diagnozuje się pełnoobjawowej anoreksji, można wówczas mówić u nich o tak zwanym syndromie gotowości anorektycznej (SGA). SGA jest to zespół objawów lokujących się w poznawczej, emocjonalnej i behawioralnej sferze funkcjonowania oraz nasuwających podejrzenie nieprawidłowości w zakresie realizowania potrzeby pokarmowej oraz stosunku do własnego ciała. Ujawniać się on będzie pod postacią tzw. "zachowań anorektycznych". Cel pracy. Celem pracy było ustalenie, czy w badanej grupie występują zachowania anorektyczne składające się na SGA. Materiał i metoda. Badaniami objęto grupę 238 osób. Prośbę o wzięcie udziału w badaniu skierowano do osób udzielających się na forach internetowych oraz prowadzących blogi typu pro-ana. Badanie przeprowadzono za pomocą ankiety on-line, wykorzystując kwestionariusz ankiety utworzony na potrzeby niniejszej pracy. Wyniki. Niedobór masy ciała stwierdzono u ponad połowy (52,1%) ankietowanych. Ponad połowa badanych liczyła kalorie zawsze (39,5%) albo często (23,95%). Zdecydowana większość respondentów odpowiedziała, że zawsze (28,15%) lub często (33,61%) stosuje intensywne ćwiczenia fizyczne. Blisko połowa badanej grupy zadeklarowała, że stosuje środki wspomagające odchudzanie (53,78%) lub prowokuje wymioty po jedzeniu (48,32%). Ponad 80% respondentów przyznało, że czują niepokój związany z jedzeniem. Blisko 60% respondentów odpowiedziało, że bez względu na to jaką masę ciała osiągają, zawsze pragną, aby była ona niższa. Ankietowani przyznali również, że zauważyli u siebie duże wahania nastroju. Charakteryzuje ich także poczucie dumy związane z utratą masy ciała. Wnioski. W przebadanej grupie występują liczne zachowania anorektyczne, które świadczą o nieprawidłowym stosunku do jedzenia i własnego ciała, co w konsekwencji może doprowadzić do wykształcenia się pełnoobjawowej anoreksji.

Pro Ana (1): eating disorder or a lifestyle?

“…This is the case of the Pro ana movement, where the participants of the movement try to give a new meaning to the concept of normal weight, in which thinness should be accepted as a normal range, while they determine their health status as a lifestyle, demanding acceptance for their own choices (54). As Maciej W. Pilecki, Barbara Józefik and Kinga Sałapa draw attention, due to such "phenomena" eating disorders cease to be perceived as a disease, and they become an expression of personal transgression, selfcreation supported by other participants of such movements (55).…”

“…"For youth, mass culture is a kind of "a well" from which they can draw all kinds of patterns, and since the cult of a body is so widely promoted by media, they adopt it to their system of values and on a basis of it, form their own identity. They submit to cultural and media messages, ascribing excessive value to the ideal of a beautiful, slim body, which is identified with attractiveness, happiness, a key to success and a good fortune, and more and more often with the ability to control one's own life" (51). In order to conforming to the ideal of a feminine beauty, disseminated in the mass media, they are ready to do almost anything (52), including dedication of one's own health.…”