Antigenic profile of the human lacrimal gland.

Abstract

The antigenic profile of 13 normal formalin-fixed, paraffin-embedded human main and accessory lacrimal glands, biopsied from patients aged 11 to 78 years, was studied using a panel of 27 polyclonal and monoclonal antibodies. Secretory cells of lacrimal acini reacted with antibodies to S-100 protein and simple epithelium-type cytokeratins CK 7, CK 8, CK 18, and CK 19. Their luminal membranes were labeled with antibodies to carcinoembryonic antigen, epithelial membrane antigen, and epithelial glycoproteins recognized by Ber-EP4. Myoepithelial cells were often immunopositive for S-100 protein, vimentin, glial fibrillary acidic protein (GFAP), and alpha-smooth muscle actin. More rarely, they reacted with antibodies recognizing CK 5, CK 13, and CK 14, which consistently labeled the basal cells of lacrimal ducts. Unlike myoepithelial cells, basal ductal cells were immunopositive for CK 7, CK 8, CK 18, and CK 19. In main excretory ducts, dendritic melanocyte-like cells co-expressing vimentin and S-100 protein intermingled with ductal epithelial cells. The luminal cells of lacrimal ducts basically paralleled secretory cells in their antigenic profile, although they lacked Ber-EP4 and were immunopositive for CK 4. Antibodies to neuron-specific enolase and synaptophysin reacted with nerve fibers among negatively reacting secretory acini. This antigenic profile closely parallels that of salivary glands and provides a basis for studies of lacrimal gland pathology.

Sıçanların Lakrimal Bezlerinde α-SMA, S-100 Protein ve Alt Ünitelerinin Lokalizasyonları

“…İlk olarak sığırların beyin dokusunda identifiye edilen "whole brain" S-100 (wbS-100) (Moore, 1965) ve iki alt ünitesinin (S-100α ve S-100β) insanların normal ve kanserli ekzokrin bezlerinde belirlemeye yönelik birçok çalışmaya rastlanmaktadır (Haimoto ve ark., 1987;Lee ve ark., 1993;Mori ve ark., 1990;Kivelä, 1992). Bunun dışında diğer evcil memelilerden sığırların (Lauboeck ve Egerbacher, 1997), koyunların (Marettová ve Legáth, 2008), sıçanların (Molin ve ark., 1984;Mori ve ark., 1998) ve köpeklerin (Hirayama ve ark., 2000;Sandusky ve ark., 1985) ekzokrin bezlerinin salgı epiteli, akıtıcı kanal epiteli ve miyoepitel hücrelerinde değişen oranlarda wbS-100, S-100α ve S-100β immunreaksiyonunun bulunduğu bildirilmektedir.…”

“…Diagnostik patolojide miyoepiteliyal farklılaşmanın tespit edilmesinde sitokeratin, vimentin, α-SMA, S-100 ve miyozin gibi birçok antikor belirteç olarak kullanılmaktadır (Hirano ve ark., 1990). Yapılan çalışmalarda insanların lakrimal bezinde (Kivelä, 1992) ve köpeklerin lakrimal bezinin pleomorfik adenomasında (Hirayama ve ark., 2000) α-SMA'nın miyoepitel hücrelerinde immunpozitif olduğu bildirilmektedir.…”

“…Şimdiye kadar lakrimal bez üzerinde S-100 immunreaksiyonunu belirlemeye yönelik yapılan çalışmalar ise köpek (Hirayama ve ark. 2000) ve insanlarda (Tosaka, 1991) lakrimal bezin pleomorfik adenomasında, ayrıca insan (Kivelä, 1992) ve sığırların (Lauboeck ve Egerbacher, 1997) normal lakrimal bezine odaklıdır. Dolayısıyla sunulan çalışma sıçanların intraorbital ve ekstraorbital lakrimal bezlerinde wbS-100 proteini ve iki alt ünitesinin (S-100α ve S-100β) immunlokalizasyonunu inceleyen ilk çalışma niteliği taşımaktadır.…”

“…İntraorbital lakrimal bezde ise salgı granüllerinden dolayı oldukça köpüklü bir sitoplazmaya sahip olan asinus epitel hücrelerinde en yoğun olarak wbS-100 immunreaksiyonuna rastlanırken, S-100α immunreaksiyonu en çok çekirdekte, S-100β immunreaksiyonunun ise salgı granüllerinin membranında ve asinus epitel hücrelerinin lateral membranlarında oldukça zayıf olduğu tespit edilmiştir. İnsanların lakrimal bezinde yapılan bir çalışmada da major ve aksesuar lakrimal bezlerinin sekretorik asiner hücrelerinde sitoplazmik ve nuklear wbS-100 immunreaksiyonuna rastlanmıştır (Kivelä, 1992). Sığırların lakrimal ve Harderian bezinde, wbS-100, S-100α ve S-100β immunreaksiyonunun asinus epitel ve akıtıcı kanal epitel hücrelerinin bazılarında nokta şeklinde olduğu tespit edilmiştir.…”

“…Daha sonra yapılan çalışmalarda ise sığır ve sıçan beyinlerinde yer alan S-100 proteinlerinin sitoplazmik (soluble) ve membran-bağlı formlarının birbirine benzediği (Donato ve ark., 1975) ve dolayısıyla membran-bağlı S-100'ün sitoplazmik S-100 ile aynı immunolojik, elektroforetik, spektrofotometrik fonksiyonel özelliklere sahip olduğu bildirilmiştir (Donato ve ark., 1986). Şimdiye kadar yapılan bu çalışmalara ve insanların lakrimal bezinin sekretorik asiner hücrelerinde sitoplazmik ve nuklear wbS-100 immunreaksiyonunu saptayan çalışmaya benzer olarak (Kivelä, 1992) sıçanların her iki lakrimal bezinde de sitoplazmik, nuklear ve membransel wbS-100, S-100α ve S-100β immunlokalizasyonunun saptanması bu proteinlerin sıçan lakrimal bezinde de farklı subsellüler lokalizasyonlara sahip olduğunu ve asinus epitel hücrelerinin sekresyonuyla ilgili sinyal transdüksiyonu üzerinde farklı bir etkiye sahip olduğu şeklinde yorumlanabilir. Ayrıca insan düz kas hücrelerinde Mandinova ve ark.…”