GİRİŞGliomalar beyin dokusundan kaynaklanan tümörlerdir ve histopatolojik olarak malignite dereceleri farklılık göstermektedir. Dünya Sağlık Örgütü sınıflamasına göre glioblastoma multiforme (evre IV), gliomalar arasında en malign olanı ve en sık görülenidir. Hızlı çoğalma, beyin dokusuna invazyon, nekroz, anjiyogenez, mikrovasküler proliferasyon ve migrasyon gibi agresif özelliklerie sahiptir. Glioblastoma kemoterapisinde yeni tedavi hedefleri geliştirmek için son yıllarda yoğun araştırmalar yapılmaktadır (1, 2). Astrositlerden orjin alan malignant glial hücrelerin oluşturduğu beyin tümörlerinde, hücre nk(nörokinin) reseptörleri, taşikininler (Substans P (SP) ve nörokinin A (nkA) gibi) tarafından uyarılır. Hücre içi uyarı mekanizmaları tetiklenir ve hücrede başta sitokinler olmak üzere çeşitli aracı moleküller salgılanarak, hücre proliferasyonu gerçekleşir. Birçok in vivo ve in vitro ÖZ Glioblastoma multiforme, gliomalar arasında en malign özellikte olup, görülme sıklığı oldukça yüksektir. Hızlı çoğalma, beyin dokusuna invazyon ve migrasyon gibi agresif özelliklere sahiptir. Bu nedenle son yıllarda glioblastoma kemoterapisinde, yeni tedavi hedeflerinin gelişmesini üzerine çalışmalar yoğunlaşmıştır. Substans P, nörokinin-1 (SP/nk-1) reseptör sistemi, kanser gelişimi ve kanser metastazında önemli bir rol oynamaktadır. Bu nedenle nk-1 reseptörleri, glioblastoma tedavisinde ve nk-1 reseptör antagonistlerinin gelişiminde yeni tedavi hedefleri arasında yer almaktadır.Bu çalışmada, klinikte özellikle kemoterapi sırasında antiemetik amaçla kullanılan, bir nk-1 reseptör antagonisti olan aprepitantın, insan malignant glioblastoma U87MG hücre hattında antiproliferatif ve apoptotik etkileri araştırılmıştır. Çalışmada MTT yöntemi ve gerçek zamanlı hücre analiz sistemi (RTCA DP) ile hücre proliferasyon analizleri, anneksin V-PI ve kaspaz 3 flow sitometri analizleri ile de apoptotik etkiler çalışılmıştır. MTT analizine göre aprepitantın konsantrasyon ve zamana artışına bağlı olarak U87MG hücreleri üzerinde sitotoksik etki yaptığı ve U87MG hücre proliferasyonunu azalttığı görülmüştür. Gerçek zamanlı analiz sisteminden elde edilen hücre indeks değerlerine göre de, 50 µM ve üzeri aprepitant konsantrasyonlarında hücre proliferasyonunun azaldığı ve sırasıyla IC 50 değerlerinin 24. saatte 76.9 µM, 48. saatte 62.5 µM ve 72. saatte de 59.2 µM olarak belirlenmiştir. Flow sitometri analiz sonuçlarına göre aprepitantın 24. saatteki erken ve geç apoptotik etkisi konsantrasyon artışına bağlı olarak artış göstermiştir. Özellikle IC 25 ve IC 50 aprepitant değerlerinde aktif kaspaz-3 değeri kontrole göre, az da olsa artmıştır. Sonuç olarak aprepitantın malignant glioblastoma U87MG hücrelerinde önemli antiproliferatif ve apoptotik etkileri belirlenmiş olup, nk-1 reseptör antagonistlerinin yeni bir terapötik hedef olabileceği düşünülmektedir.