Door in Nigeria verse tomaten van boer tot retail te transporteren in plastic kratten in plaats van in traditionele rieten manden kunnen naoogstverliezen worden verminderd, zowel in kwantiteit als in kwaliteit. Met de Value Chain Laboratory-methode (VC-Lab) analyseren we het belang van vertrouwen tussen ketenpartijen, de risicohouding en sociale normen van de ketenactoren, een prijsbonus voor vervoer met kratten, de kosten en levensduur van kratten, en wie er investeert in kratten voor de acceptatie op lange termijn van deze plastic kratten. De prijs die een boer van de groothandel ontvangt, de risicohouding van de actoren en je houden aan de sociale norm waren de belangrijkste drijfveren voor het gebruik van plastic kratten op lange termijn. Transporting fresh tomatoes from farmer to retailer in Nigeria in plastic crates instead of raffia baskets can substantially decrease post-harvest losses both in quantity and in quality. We apply the Value Chain Laboratory (VC-Lab) method to analyse the importance for the long-term acceptance of these plastic crates of trust in other chain actors, risk attitudes and social norms of chain actors, a price bonus for transporting tomatoes in crates, the costs and lifespan of crates, and who should invest in crates. The price a farmer receives from a wholesaler, risk attitudes of the actors, and social norms were the most important drivers for the long-term use of crates.