Wprowadzenie i cel pracy. Dzieci obciążone zaburzeniami funkcjonowania tarczycy należą do grupy wysokiego ryzyka rozwoju choroby próchnicowej zębów oraz częściej niż u dzieci zdrowych obserwowane są u nich zmiany w obrazie błony śluzowej jamy ustnej. Próchnica występuje zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym, charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem przy słabo widocznym obrazie klinicznym. Szczególnie istotne jest zapobieganie rozwojowi próchnicy oraz innych ostrych stanów zapalnych w jamie ustnej, gdyż przy istnieniu ogólnego osłabienia u dziecka mogą one prowadzić do rozwoju sepsy oraz stanu zagrożenia życia. Celem pracy jest przedstawienie problematyki opieki stomatologicznej nad dzieckiem z zaburzeniami funkcji gruczołu tarczowego. Skrócony opis stanu wiedzy. Do objawów hipotyreozy widocznych w jamie ustnej, obok makroglosji, należy opóźnione wyrzynanie zębów. Jest to następstwo niedoborów hormonów tarczycy, co w konsekwencji prowadzi do spowolnienia metabolizmu, jak również wolniejszego wzrostu i dojrzewania kości. Na skutek nadczynności tarczycy w układzie kostnym można dostrzec przyspieszenie procesów anabolicznych i katabolicznych. Wiek kostny, jak i zębowy jest przyspieszony. Dostrzegalne jest przedwczesne wyrzynanie oraz wymiana zębów mlecznych na stałe. Widoczna jest resorpcja korzeni zębów stałych, destrukcja przyzębia brzeżnego oraz okołowierzchołkowego. Podsumowanie. Ze względu na zwiększoną podatność tkanek zębów na próchnicę zmiany powinny być wykryte już we wczesnym stadium rozwoju i leczone niezwłocznie. Kontrola płytki nazębnej ma istotne znaczenie ze względu na skłonność pacjentów z chorobą tarczycy do stanów zapalnych przyzębia, a w konsekwencji-przyspieszonego ubytku tkanki kostnej wyrostka zębodołowego.