Association of estrogen, progesterone and follicle stimulating hormone receptor polymorphisms with <i>in vitro</i> fertilization outcomes

Ganesh, Vijaya; Venkatesan, Vettriselvi; Koshy, Teena; Reddy, Shilpa; Muthumuthiah, Suruli; Paul, Solomon F.D.

doi:10.1080/19396368.2018.1482030

Cited by 13 publications

(11 citation statements)

References 21 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…In the present study, samples were collected at different time points due to the uncontrolled time for fertility treatment, this may have an impact on the vaginal microbiota due to hormone therapy or periodic fluctuations (43). In addition, the hormone levels for patients receiving IVF have been artificially adjusted before or/and during the IVF treatment, which make the hormone levels be a irrelevant factors for the success of IVF, although hormone plays an important role embryo implantation and development (44).…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

The Disordered Vaginal Microbiota Is a Potential Indicator for a Higher Failure of in vitro Fertilization

Kong

Shang

et al. 2020

Front. Med.

View full text Add to dashboard Cite

Infertility is one of the most common reproductive system diseases, and no effective method is available for its treatment. Although in vitro fertilization (IVF) has been widely used to enhance the clinical pregnancy outcome of infertility, the unsatisfied pregnancy rate with unknown reasons is obtained. To identify the possible cause of IVF failure, 555 patients were enrolled in the present study to determine their relevant clinical characteristics and vaginal microbiota. Our results indicated that the age and endometrium thickness significantly affected the pregnancy success rate of pregnant patients (P group) and non-pregnant patients (NP group) receiving IVF, and high values of luteinizing hormone, estrogen and progesterone were observed from P group. Furthermore, the Partial Least Squares Discriminant Analysis (PLS-DA) indicated a different microbial composition in P group and NP group, and a higher microbial abundance had been identified in non-pregnant patients compared with pregnant patients. At phylum level, a higher abundance of Firmicutes and Proteobacteria, and a lower abundance of Actinobacteria, Fusobacteria, and Bacteroidetes were obtained in pregnant patients compared with non-pregnant patients. At genus level, a lower abundance of the probiotic Lactobacillus, and higher abundance of pathogens Gardnerella and Prevotella were identified from non-pregnant patients. Therefore, the disordered microbiota, characterizing by the reduction of probiotics and overgrowth of pathogens in non-pregnant patients, may be used as a potential indicator for a higher IVF failure rate.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

The Disordered Vaginal Microbiota Is a Potential Indicator for a Higher Failure of in vitro Fertilization

Kong

Shang

et al. 2020

Front. Med.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Η P 4 ρυθμίζει την παραγωγή ανδρογόνων και οιστρογόνων (Braun et al 2018), την ωοθυλακιορρηξία (163), την επιτυχή εμφύτευση του εμβρύου (164,165), την εγκυμοσύνη, την ανάπτυξη των μαστικών αδένων, καθώς και τη διαφοροποίηση των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου (163,(166)(167)(168). Η P 4 παράγεται από τα CCs (169) και από το ωχρό σωμάτιο υπό τον έλεγχο της GnRH και της LH (93) και η συγκέντρωσή της αυξάνεται μετά από ωοθηκική διέγερση με χορήγηση FSH και LH (169).…”

Section: ρunclassified

Section: αναπαραγωγική / ωοθηκική γήρανσηunclassified

“…Περίπου το 15-20 % ζευγαριών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία είναι υπογόνιμα (165). Η υπογονιμότητα ορίζεται ως η ανικανότητα να επιτευχθεί φυσική σύλληψη μετά από ένα χρόνο συχνής σεξουαλικής συνεύρεσης (165). Περίπου το 40 % της υπογονιμότητας οφείλεται σε γυναικείους παράγοντες, με κυριότερο την προχωρημένη ηλικία της γυναίκας.…”

Section: αναπαραγωγική / ωοθηκική γήρανσηunclassified

“…Περίπου το 40 % της υπογονιμότητας οφείλεται σε γυναικείους παράγοντες, με κυριότερο την προχωρημένη ηλικία της γυναίκας. Άλλοι παράγοντες είναι πιθανά προβλήματα στις σάλπιγγες, μη φυσιολογική ωοθυλακιορρηξία, ανεπάρκεια ωχρινικής φάσης, ενδομητρίωση, η ανδρική υπογονιμότητα, καθώς και διάφοροι ανοσολογικοί παράγοντες (165,233).…”

Section: αναπαραγωγική / ωοθηκική γήρανσηunclassified

See 2 more Smart Citations

Μελέτη Της Γονιδιακής Έκφρασης Της Ορμόνης FSH Της Γλυκοπρωτεΐνης SHBG Και Του Υποδοχέα FSHR Σε Γυναίκες Με Πτωχή Ωοθηκική Απόκριση Που Υποβάλλονται Σε Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Βαϊτσοπούλου¹

View full text Add to dashboard Cite

Ο κύριος σκοπός της μελέτης ήταν η αξιολόγηση της έκφρασης mRNA των γονιδίων FSHB, FSHR, SHBG, AR, LHB, PGRMC1 και PGRMC2 στα PBMCs των PRs και των NRs κατά την ωοθηκική διέγερση. Η έκφραση FSHB mRNA ρυθμίζει τη συγκέντρωση της FSH στον ορό του αίματος. Ο FSHR συνδέεται με την υπομονάδα FSHB και ενεργοποιεί τη μετατροπή των ανδρογόνων σε οιστρογόνα. Η έκφραση των γονιδίων SHBG και AR ρυθμίζεται από την FSH. Η SHBG αλληλεπιδρά με τον AR και προωθεί τη συγκράτηση του AR στον πυρήνα. Το σύμπλοκο AR-ανδρογόνων ενεργοποιεί τον υποκινητή του γονιδίου FSHB αυξάνοντας την έκφραση FSHB mRNA, ενώ μπορεί να καταστείλει την έκφραση LHB mRNA. Ο AR σχετίζεται θετικά με τον FSHR σε επίπεδο mRNA στα GCs. Η έκφραση LHB mRNA ενεργοποιείται από τα στεροειδή. Ο PGRMC1 αλληλεπιδρά με τον PGRMC2, σχηματίζουν σύμπλοκο με την Ρ4 και η έκφρασή τους επηρεάζει τον αριθμό των ωοθυλακίων που έχουν αναπτυχθεί μετά τη χορήγηση εξωγενών γοναδοτροπινών. Στη μελέτη αυτή η έκφραση PGRMC1 και PGRMC2 mRNA μειώθηκε σημαντικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον τύπο της ωοθηκικής απόκρισης, την ηλικία και τον αριθμό των ωοθυλακίων διαμέτρου 15-20 mm. Στις PRs βρέθηκαν σημαντικές θετικές συσχετίσεις μεταξύ PGRMC1-AR mRNA την 6η ημέρα και μεταξύ PGRMC1-LHB mRNA τη 10η ημέρα, ενώ η έκφραση PGRMC1 mRNA ελαττώθηκε σημαντικά από την 1η στη 10η ημέρα. Η βασική συγκέντρωση της P4 ήταν υψηλότερη στις PRs. Στις γυναίκες προχωρημένης ηλικίας με πτωχή ωοθηκική απόκριση η P4 στον ορό του αίματος είναι υψηλή στην έναρξη της ωοθυλακικής φάσης. Αυτό αποτελεί ένδειξη χαμηλής ωοθηκικής απόκρισης στην COH. Ανεπαρκής έκφραση του γονιδίου AR μπορεί να προκαλέσει POI και μη φυσιολογική έκφραση γονιδίων που είναι απαραίτητα για την ωοθυλακιογένεση. Η AMH έχει συσχετιστεί θετικά με την έκφραση LHB mRNA και με τις συγκεντρώσεις της LH, T και ανδροστενεδιόνης. Οποιαδήποτε διατάραξη της έκφρασης του γονιδίου LHB μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα. Για κάθε αύξηση της ηλικίας της γυναίκας κατά ένα έτος βρέθηκε ότι η έκφραση SHBG mRNA μπορεί να αυξηθεί, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ηλικία, τη διάρκεια της ωοθηκικής διέγερσης και τον αριθμό των ωοθυλακίων 15-20 mm. Έχει βρεθεί θετική συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρωσης SHBG στα κύτταρα του περιφερικού αίματος και της συγκέντρωσης SHBG στο FF. Η SHBG αυξάνεται με την ηλικία και συσχετίζεται αρνητικά με την ελεύθερη T, κάτι που αποτελεί αιτία πτωχής ωοθηκικής απόκρισης. Στις NRs, βρέθηκαν σημαντικές θετικές συσχετίσεις μεταξύ των PGRMC2-AR mRNA, και μεταξύ των PGRMC2-LHB mRNA την 1η ημέρα, όπως και μεταξύ των PGRMC1-PGRMC2 mRNA τις ημέρες 6 και 10. Η έκφραση PGRMC1 mRNA και PGRMC2 mRNA ελαττώθηκε σημαντικά από την 1η στην 6η ημέρα και από την 1η στη 10η ημέρα, αντίστοιχα. Η μείωση του mRNA και των δύο υποδοχέων υποδεικνύει τη διατήρηση μιας ισορροπίας στην έκφρασή τους, η οποία είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία των GCs και για την επιβίωση των αρχέγονων ωοθυλακίων. Την 1η ημέρα διέγερσης διαπιστώθηκε θετική συσχέτιση της έκφρασης PGRMC2 mRNA με τον αριθμό των βιώσιμων βλαστοκύστεων. Την ίδια μέρα βρέθηκαν θετικές συσχετίσεις μεταξύ PGRMC2-AR και μεταξύ PGRMC2-LHB. Η έκφραση PGRMC2 mRNA επηρεάζει το ωοθηκικό απόθεμα στις νέες γυναίκες. Για κάθε αύξηση της έκφρασης SHBG mRNA κατά μία μονάδα την 1η ημέρα ο αριθμός των ωοθυλακίων 15-20 mm αυξάνεται, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ηλικία και τη διάρκεια της ωοθηκικής διέγερσης. Η SHBG έχει συσχετιστεί θετικά με την ωοθυλακιορρηξία. Η μελέτη της πτωχής ωοθηκικής απόκρισης σε γενετικό επίπεδο μπορεί να οδηγήσει στην ταυτοποίηση μοριακών δεικτών προκειμένου να αναπτυχθούν εξατομικευμένα πρωτόκολλα ωοθηκικής διέγερσης.

show abstract

Transcriptome sequencing of endometrium revealed alterations in mRNAs and lncRNAs after ovarian stimulation

Wang

Liu

et al. 2019

J Assist Reprod Genet

View full text Add to dashboard Cite

Research question Using RNA-sequencing analysis, we investigated the relationship between ovarian stimulation and endometrial transcriptome profiles during the window of implantation (WOI) to identify candidate predictive factors for the WOI and to optimize timing for embryo transfer. Methods Twelve women with normal basal hormone levels and regular ovulation were randomly assigned into three groups based on sampling time: late-proliferate phase (P group), and receptive phase in natural cycles (LH+7, N group) and stimulated cycles (hCG+7, S group). Transcriptome profiles of mRNAs and long non-coding RNAs (lncRNAs) were then compared among the three groups. Validation was performed using real-time qPCR. Results Comparison of transcriptome profiles between the natural and stimulated endometrium revealed 173 differentially expressed genes (DEGs), with a > 2-fold change (FC) and p < 0.05, under the influence of supraphysiological estradiol (E 2 ) induced by ovarian stimulation. By clustering and KEGG pathway analysis, molecules and pathways associated with endometrial receptivity were identified. Of the 39 DEGs common to the three groups, eight genes were validated using real-time PCR. ESR1, MMP10, and HPSE were previously reported to be associated with endometrial receptivity. In addition, three novel genes (IL13RA2, ZCCHC12, SRARP) and two lncRNAs (LINC01060, LINC01104) were new potential endometrial receptivity-related markers. Conclusion Using mRNA and lncRNA sequencing, we found that supraphysiological E 2 levels from ovarian stimulation had a marked impact upon endometrial transcriptome profiles and may result in a shift of the WOI. The precise mechanisms underlying the supraphysiological hormone-induced shift of the WOI require further research. Registration number ChiCTR180001453

show abstract

Association of estrogen, progesterone and follicle stimulating hormone receptor polymorphisms with in vitro fertilization outcomes

Abstract: CI: confidence interval; COH: controlled ovarian hyperstimulation; DNA: deoxyribonucleic acid; ESR: estrogen receptors; FSH: follicle stimulating hormones; FSHR: FSH receptor; IVF: in vitro fertilization; PGR: progesterone receptors; SNP: single nucleotide polymorphism.

Cited by 13 publications

References 21 publications

The Disordered Vaginal Microbiota Is a Potential Indicator for a Higher Failure of in vitro Fertilization

The Disordered Vaginal Microbiota Is a Potential Indicator for a Higher Failure of in vitro Fertilization

Transcriptome sequencing of endometrium revealed alterations in mRNAs and lncRNAs after ovarian stimulation

Contact Info

Product

Resources

About