Awareness of executive functioning as a diagnostic tool for mild cognitive impairment and Alzheimer's disease.

Αυτοεπίγνωση Της Νοητικής Κατάστασης Σε Ασθενείς Με Νευροεκφυλιστικά Νοσήματα

“…Εντούτοις, η πορεία εξέλιξης του βαθμού νοσοαγνωσίας δεν εξελίσσεται με γραμμικό τρόπο και παρουσιάζονται σημαντικές ενδοατομικές διαφορές (Aalten et al, 2006;Mograbi et al, 2012;Morris & Mograbi, 2013 (Clare, 2002;Vogel et al, 2005;Lehrner et al, 2015). Σύμφωνα με τις μελέτες αυτές, φαίνεται να παρουσιάζεται σημαντική δυσκολία στην αυτόαξιολόγηση των μνημονικών δοκιμασιών που οδηγούν σε σημαντική υπερεκτίμηση των επιδόσεων (Barrett et al, 2005;Moulin et al, 2000;Cosentino et al, 2007;Gallo et al, 2007;Clare et al, 2010 (Mograbi et al, 2009;Carmasin, 2015). Άλλες μελέτες επίσης υποστηρίζουν ότι η έλλειψη αυτοεπίγνωσης για την επίδοση σε μνημονικές δοκιμασίες είναι ανεξάρτητες από την επίγνωση σε άλλους νοητικούς τομείς (Avondino & Antoine, 2015;Antoine, 2013 (Gambina et al, 2014;Satler, 2013).…”

“…Παρόλο που η παρουσία μημνημονικών νοητικών ελλειμμάτων αποτελούν ένα σημαντικό διαγνωστικό στοιχείο στη νόσο Alzheimer (Johnson et al, 2012;Libon et al, 2010), δεν έχουν μελετηθεί εκτενώς στον τομέα της αυτοεπίγνωσης. Οι έως τώρα υπάρχουσες μελέτες στον συγκεκριμένο τομέα βασίζονται στη διερεύνηση της αυτοεπίγνωσης των επιτελικών ελλειμμάτων και έχουν βασιστεί σε κλίμακες αυτό-αξιολόγησης της συμπεριφοράς με βάση τη σύγκριση των αναφορών από τους ασθενείς και τους φροντιστές (Ready et al, 2003;Peavy et al, 2013;Fogarty et al, 2016;Amanzio et al, 2012;Carmasin, 2015). Σύμφωνα με τις μελέτες αυτές, φαίνεται να υπάρχει ελλιπής αυτοεπίγνωση και ως προς τα επιτελικά ελλείμματα στη συγκεκριμένη κλινική ομάδα, ωστόσο τα ευρήματα αυτά δεν επιβεβαιώνονται συστηματικά από όλες τις έρευνες (Carmasin, 2015 (Ansell & Bucks, 2006;Stewart et al, 2010).…”

“…Οι έως τώρα υπάρχουσες μελέτες στον συγκεκριμένο τομέα βασίζονται στη διερεύνηση της αυτοεπίγνωσης των επιτελικών ελλειμμάτων και έχουν βασιστεί σε κλίμακες αυτό-αξιολόγησης της συμπεριφοράς με βάση τη σύγκριση των αναφορών από τους ασθενείς και τους φροντιστές (Ready et al, 2003;Peavy et al, 2013;Fogarty et al, 2016;Amanzio et al, 2012;Carmasin, 2015). Σύμφωνα με τις μελέτες αυτές, φαίνεται να υπάρχει ελλιπής αυτοεπίγνωση και ως προς τα επιτελικά ελλείμματα στη συγκεκριμένη κλινική ομάδα, ωστόσο τα ευρήματα αυτά δεν επιβεβαιώνονται συστηματικά από όλες τις έρευνες (Carmasin, 2015 (Ansell & Bucks, 2006;Stewart et al, 2010). Ενώ μπορεί, με άλλα λόγια, να επιτευχθεί η εδώκαι-τώρα εποπτεία και ο εντοπισμός των λαθών, μέσω μίας σύνδεσης της ενεργού μνήμης και τον μηχανισμών σύγκρισης (Moulin et al, 2000a(Moulin et al, , 2000bStewart et al, 2010), οι πληροφορίες αυτές δεν ενσωματώνονται σωστά στην προσωπική βάση γνώσεων καθιστώντας πολύ περιορισμένη την μακρόχρονη αλλαγή στις θεωρήσεις σχετικά με τον εαυτό.…”