Aşkın kavramsallaştırılmasında güzelliğin önemli olduğu bilinmektedir (Kövecses,1986). Bu çalışmada güzelliğin nasıl kavramsallaştırıldığının belirlemesi amaçlanmıştır. Bu çerçevede çalışmada 73.268 sözcükten oluşan bir bütünce üzerinden, dilde güzellik ile ilgili hangi metaforların bulunduğu ve bunların ne tür kaynak alanlarla eşleştiği araştırılmıştır. Çalışmada gözlemlenen iki temel kavramsal metafor; GÜZELLİK, FİZİKSEL BİR NESNEDİR (%59,38) ve GÜZELLİK, GÜÇTÜR (% 20.52) metaforlarıdır. Gücün güzelliğin kavramsallaşması için önemli olduğunu belirten Kövecses (1986)’e ek olarak bu çalışma, gücün güzelliğin kavramsallaştırmasında tek kaynak alan olmadığını göstermektedir. Aslında güzelliğin kavramsallaşmasında fiziksel bir nesne olarak güzellik, bir güç olarak güzellikten daha büyük bir yer tutmaktadır. Derlemde ortaya çıkan diğer daha az anlamlı metaforlar ise güzelliğin bir yer (%8,29), bir giz (%6,11), bir bitki (%3,4) veya bir besin (%2,18) olarak kavramsallaşmasını içermektedir. Dahası güzelliğin bir olay yapısı sunduğunda kaynak ve hedef alan arasında çok boyutlu bir eşleşmenin oluştuğu, güzelliğin büyük zincirin parçası olması durumunda ise, kaynak ve hedef alan arasındaki tek bir özelliğin eşleşmesinin oluştuğu gözlenmiştir.