BİGA ŞARTLARINDA YETİŞTİRİLEN TRİTİKALE GENOTİPLERİNİN VERİM ve BAZI KALİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Abstract

Bu araştırmada ülkemizde yetiştirilen 7 tritikale genotipinin Biga şartlarında verim, verim öğeleri (bitki boyu, başak boyu, başakta dane sayısı ve başakta dane ağırlığı) ve bazı kalite özelliklerinin (protein, gluten, gluten indeks ve sedimantasyon) belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Çanakkale ili Biga ilçesi Aşağı Demirci köyünde, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak 2010-2011 ve 2011-2012 yıllarında yürütülmüştür. İki yıllık birleştirilmiş varyans analiz sonuçlarına göre başakta dane ağırlığı özelliği hariç ele alınan diğer özellikler bakımından genotipler arasındaki farklılıklar önemli bulunmuştur. Kalite özellikleri (protein, gluten, gluten indeks ve sedimantasyon) bakımından genotip, yıl ve genotip x yıl interaksiyonu önemli olmuştur. İki yıllık ortalama değerlere göre genotiplerin verimleri (367.1-277.9 kg/da), bitki boyları (127.1-114.9 cm), başak boyları (15.6-11.8 cm), başakta dane sayıları (30.7-20.9 adet), başakta dane ağırlıkları (1.205-0.980 g), protein içerikleri (% 12.0-9.8), gluten değerleri (% 26.68-22.32), gluten indeks değerleri (% 69.2-61.3) ve sedimantasyon değerleri (22.2-14.2 ml) bulunmuştur. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, en yüksek dane verimi Alperbey genotipinden elde edilmiştir. Tatlıcak97 genotipi ise dane kalite özellikleri (protein, gluten, gluten indeks ve sedimantasyon) bakımından en yüksek değerleri vermiştir.

Black Cumin Essential Oil Vapor Delays Postharvest Chlorophyll Loss in Garden Cress (Lepidium sativum L.)

“…The study of Işık et al (2009) reported that precooling applications are effective in preventing the loss of green color, air pre-cooling on fresh onions and vacuum cooling on garden cress are effective in delaying yellowing. However, these methods, which are effective for a certain period, need to be developed.…”

Zeytin Ağacı Üzerine Bir Monografi

“…Zeytin genotiplerinin tanımlanması amacı ile yapılan ülkemizdeki ilk çalışmaları (Uygur, 1966) takiben bu konu üzerindeki çalışmalar farklı ekolojiler ve farklı popülasyonlar üzerinde yürütülmeye devam etmiştir (Barranco ve Alcala., 1992;Barranco ve ark., 1998;Caballero ve Eguren, 1986;Ekinci 2010, Kaymak, 2011, Kaynaş ve ark.,1992Muzzalupo, 2012;Sadeg, 2014;Sakar ve ark., 2013;Tutar, 2010). Kaya (2006), Aydın yöresindeki çalışmasında Yamalak Sarısı zeytin çeşidinin kimlik bilgilerini, morfolojik ve fizyolojik özelliklerini, "Uluslararası Zeytinyağı Konseyi" tarafından hazırlanan ve diğer zeytinci ülkelerce de kullanılan "World Catalogue of Olive Varieties, ( 2000)" e göre incelemiştir. Uluslararası Zeytinyağı Konseyi tarafından oluşturulan kriterler de esas alınarak "Türkiye Zeytin Çeşit Kataloğu" oluşturulmuştur (Kaya ark., 2015).…”

“…Uluslararası Zeytinyağı Konseyi tarafından oluşturulan kriterler de esas alınarak "Türkiye Zeytin Çeşit Kataloğu" oluşturulmuştur (Kaya ark., 2015). Evrenosoğlu ve ark., (2011), Sarıcakaya-Mayıslar (Eskişehir) yöresindeki Gemlik ve Karamürsel Su çeşitlerinde morfolojik özellikleri belirlemek için metot olarak, Canözer (1991)'in "Standart Zeytin Çeşitleri" ve Kaya (2006)' nın "Yamalak Sarısı" ile ilgili çalışmalarından faydalanmışlardır. Muzzalupo (2012) benzer şekilde çalışmasında, İtalya'da tescilli olan 200 çeşidin morfolojik, pomolojik ve fizyolojik olarak tanımlamalarını yaparak çeşit kataloğu oluşturmayı amaç edinmiştir.…”

“…Zeytin yayılım alanındaki ülkelerin çoğunda morfolojik, pomolojik ve agronomik özellikleri yeterince bilinmeyen çok sayıda zeytin genotipi bulunmaktadır. Ayrıca yerel olarak seçilmiş ve yetiştiriciliği yapılan çeşitlerin, kendi yaşam alanları dışında nasıl bir uyum gösterecekleri de bilinmemektedir (Kaya, 2006). Modern meyvecilikte ilk tesis oluşturma aşamasında, amaca uygun çeşit belirlenmesi oldukça önemlidir.…”

“…Kontrol grubu olarak serbest tozlanmaya bırakılan dallar seçilmelidir. Çiçeklenme sonu keseler çıkartılarak somak üzerinde sayılan çiçek sayısı, meyve tutum miktarına oranlanarak kendine verimli olup olmadığı belirlenmektedir(Mete, 2009; Mete ve ark., 2013; Mete ve Çetin, 2017;Sütçü, 1980) Kaya (2006)…”