Bu araştırmada ülkemizde yetiştirilen 7 tritikale genotipinin Biga şartlarında verim, verim öğeleri (bitki boyu, başak boyu, başakta dane sayısı ve başakta dane ağırlığı) ve bazı kalite özelliklerinin (protein, gluten, gluten indeks ve sedimantasyon) belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma Çanakkale ili Biga ilçesi Aşağı Demirci köyünde, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak 2010-2011 ve 2011-2012 yıllarında yürütülmüştür. İki yıllık birleştirilmiş varyans analiz sonuçlarına göre başakta dane ağırlığı özelliği hariç ele alınan diğer özellikler bakımından genotipler arasındaki farklılıklar önemli bulunmuştur. Kalite özellikleri (protein, gluten, gluten indeks ve sedimantasyon) bakımından genotip, yıl ve genotip x yıl interaksiyonu önemli olmuştur. İki yıllık ortalama değerlere göre genotiplerin verimleri (367.1-277.9 kg/da), bitki boyları (127.1-114.9 cm), başak boyları (15.6-11.8 cm), başakta dane sayıları (30.7-20.9 adet), başakta dane ağırlıkları (1.205-0.980 g), protein içerikleri (% 12.0-9.8), gluten değerleri (% 26.68-22.32), gluten indeks değerleri (% 69.2-61.3) ve sedimantasyon değerleri (22.2-14.2 ml) bulunmuştur. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, en yüksek dane verimi Alperbey genotipinden elde edilmiştir. Tatlıcak97 genotipi ise dane kalite özellikleri (protein, gluten, gluten indeks ve sedimantasyon) bakımından en yüksek değerleri vermiştir.

The effects of pretanning effluent obtained from leather processing on the germination and seedling growth of rice were investigated. Undiluted pretanning effluents, and its 1:10, 1:40 and 1:80 dilutions along with tap water were used for irrigation to germinate the seeds. Some morphological characteristics were investigated. No germination occurred in the seeds irrigated with the undiluted pretanning effluent. Elemental analyses of the shoots and roots of rice seedlings were conducted. The lowest contents of C (29.7%), S (0.41%), Cr (1.2 mg/kg) and Na (2933.8 mg/kg) in shoots were detected in control group. The lowest contents of Cu (38.81 mg/kg) and Mn (2225.0 mg/kg) in roots were determined in irrigations with 1:10 dilutions.

The objectives of this study were to make morphological and molecular characterization of Turkish stevia accessions. The field data showed significant variations (P < 0.05) for all morphological parameters (plant height, number of main stems per plant, number of secondary stems, fresh and herb yields) exception with number of secondary stems. The primers of MtP5CS, AtNHX1, MtProDH, Mt-Actin MtSOS1and MtSOS2 genes were used as loci specific DNA markers. All markers were amplified in Stevia genome and provided a mean of 74.16% polymorphism rate. Flow cytometer analysis showed no statistically significant differences (P < 0.16) for 2C DNA content with a mean of 1.62 pg. The UPGMA analysis revealed that Samsun accession was distinctly separated from the others and had the lowest 2C DNA content (1.52 pg). This study first time showed that the stevia accessions grown in Turkey have limited genetic and no nuclear DNA content variations. The results also revealed that gene targeted functional markers associated with salt and drought tolerance have a great potential to be used as DNA markers to determine the genetic variation in plants

No abstract