Zwyrodnienie barwnikowe siatkówki (ang. Retinitis Pigmentosa-RP), to grupa schorzeń uwarunkowanych genetycznie, dziedziczonych w różny sposób, o potencjalnie różnej manifestacji klinicznej. Głównymi objawami RP są: ślepota nocna, obniżenie ostrości wzroku i zawężenie pola widzenia do stadium wyspy centralnej. W badaniu klinicznym u pacjentów z tą chorobą stwierdza się tak zwane komórki kostne, czyli charakterystyczne przebarwienia w kształcie gwiazdki rozsiane na średnim i dalszym obwodzie siatkówki (choć istnieją odmiany tej choroby tak zwane "bez barwnika"). Charakterystyczne zmiany stwierdza się w czasie badania elektrofizjologicznego (ERG), rejestruje się wówczas obniżenie lub wygaszenie amplitudy fal a oraz b. Chorobowość w zwyrodnienieniu barwnikowym siatkówki wynosi 1: 4000, z tego 50-60% pacjentów ma schorzenie dziedziczone autosomalnie recesywnie, 30-40% autosomalnie dominująco, a 5-15% w sposób sprzężony z chromosomem X (1). Retinitis pigmentosa nierzadko współtowarzyszą zaćma, jaskra i zmiany w obrębie siatkówki centralnej, które są najbardziej niebezpieczne spośród wszystkich wymienionych. Zmiany umiejscowione w okolicy plamki są bardzo niekorzystne, ponieważ zaburzenia w obszarze centralnego pola widzenia mogą odebrać resztki widzenia. Zabiegi chirurgiczne dokonywane w obrębie centralnej części siatkówki u chorych na RP są rzadko opisywane (1-4).