“…Bunun yanında bireyin yetersizliğinden kaynaklı bir kısıtlılığa yönelik yapılan çalışmalardan birinin iletişimi kolaylaştırma (%4,76), diğerinin ise odaklanma ve dikkat problemlerini çözme (%4,76) ile ilgili olduğu görülmektedir. Ayrıca bu çalışmalardan 11'i (%52,38) kapsamında bir öğretim tasarımı modeli (etkinlik ve/veya materyaller) (Baltacı vd., 2016;Kızılaslan & Sözbilir, 2017a;Kızılaslan & Sözbilir, 2018a;Kızılaslan & Sözbilir, 2018b;Kızılaslan & Sözbilir, 2022;Okcu & Sözbilir, 2016a;Okcu & Sözbilir, 2016b;Okcu & Sözbilir, 2016c;Sözbilir vd., 2019;Yazıcı & Sözbilir, 2020a;Yazıcı ve Sözbilir, 2020b), 9'u (%42,86) kapsamında ise teknolojik bir ürün (mobil uygulama / yazılım) (Bedir-Erişti vd., 2017;Dönmez vd., 2016;Gül vd., 2018;Karataş & Solak, 2020;Kuzu vd., 2014;Oktekin & Çavuş, 2019;Şahin-Kölemen & Akgün, 2022;Yaman vd., 2015;Yaman vd., 2016) geliştirilmiştir. Daha önce de bahsedildiği üzere bir çalışmada (%4,76) da sadece TTA kapsamında geliştirilmiş bir ürünün TTA'nın son basamağı bağlamında değerlendirmesi (Kızılaslan & Sözbilir, 2017b) yapılmaktadır (Başka bir deyişle, TTA'nın en son basamağı yayına dönüştürülmüştür).…”