W niniejszym artykule autor podejmuje się analizy trzech fragmentów czwartej Ewangelii (J 3,1–21; 7,45–53; 19,38–42), w których wspomniany zostaje należący do stronnictwa faryzeuszów Nikodem, znany przede wszystkim z nocnego spotkania z Jezusem. Na podstawie tych trzech passusów, w których obserwuje się zachowanie i wypowiedzi biblijnego bohatera, zostaje podjęta próba określenia poziomu rozwoju, momentu kryzysu oraz prześledzenia drogi rozwoju osobowego Nikodema w kontekście założeń teorii dezintegracji pozytywnej autorstwa polskiego naukowca prof. Kazimierza Dąbrowskiego.