“…Diğer sektörlerde olduğu gibi hizmet sektörünün önemli bir yapıtaşı olan otel işletmelerinde de işten ayrılma niyetinin, hizmet kalitesinin düşmesine ve işe alım ile eğitim maliyetlerinde artışa neden olduğu belirtilmektedir (Birdir, 2002;Brien vd., 2015). Dolayısıyla işten ayrılma niyeti hem doğrudan hem de dolaylı maliyetleri nedeniyle otel yöneticileri ve araştırmacılar (Pizam ve Thornburg, 2000 ;Nadiri ve Tanova, 2010;Kendir vd., 2018;Chen ve Wang, 2018;Özçelik Bozkurt ve Demirel, 2019;Özçelik Bozkurt ve Özkoç, 2019;Kendir, 2020) tarafından sürekli incelenen konular arasında yer almaktadır. Literatürde işten ayrılma niyetinin; kronizm (Erdem ve Karataş, 2015;Kurnaz, 2019), nepotizm (Kerse ve Babadağ, 2018), iş stresi (Jung ve Yoon, 2014), iş tatmini (Jang ve George, 2012), işe bağlılık (Bhatnagar, 2012), örgütsel bağlılık (Kim vd., 2016), iş güvencesizliği (Jung vd., 2021), işe gömülmüşlük (Karatepe, 2013) ve tükenmişlik (Koo vd., 2020) gibi değişkenlerle ilişkilendirildiği görülmektedir.…”