Günümüz dünyasında yaşanan çevre felaketleri göz önüne alındığında, insanın çevrenin hassas dengeleriyle bağdaşmayan tek taraflı bir sömürü ilişkisi geliştirdiğini söylemek mümkündür. İnsanlığın yaşama alanına dair sorunlarının her geçen gün artarak devam etmesi, meselenin küresel boyutta bir sorun haline gelmesine ve disiplinlerarası bir boyut kazanmasına sebebiyet vermiştir. Bu sorunun çözümüne ilişkin farklı alanlarda yapılan tartışmalar sonucunda çevre sorunlarının çözümünde en etkili ve kalıcı çözüm yolunun eğitim olduğu kanaatine varılmıştır. Ülkemizde çevre bilincini oluşturmaya yönelik ilkokul, ortaokul ve lisede müstakil bir ders bulunmamakta, çevre eğitimi, fen bilimleri, sosyal bilgiler ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) gibi farklı dersler içerisinde verilmektedir. DKAB derslerinde çevre konusu genellikle ilişkide olunan sosyal çevre bağlamında değerlendirilmiştir. Bu bağlamda, çalışmada 2018 sonrası DKAB öğretim programı, fiziksel çevre açısından ele alınmış ve öğretim programının verimliliğini artırma açısından önerilerde bulunulmuştur. Çalışmada, dinlerin çevreye olan bakış açısına değinilmiş, ayrıca “Örgün eğitim kurumlarında, diğer derslerin yanında DKAB öğretim programının çevre bilinci oluşumuna katkısı var mıdır?” sorusundan hareket edilerek programlar ünite, konu ve kavramlar açısından bütün olarak ele alınarak fiziksel çevrenin korunmasında din eğitiminin rolü araştırılmıştır. Doküman incelemesi ve içerik analizi yöntemlerinin kullanıldığı çalışma sonucunda DKAB öğretim programlarında fiziki çevre bilinci oluşturmaya yönelik konu ve kazanımlar olmakla birlikte, bunların yetersiz olduğu dolayısıyla mevcut öğretim programının bu haliyle öğrencilerde çevre bilinci oluşturmaya yönelik yeterli katkı sağlamayacağı sonucuna ulaşılmıştır.