Το μόριο CD26 (πεπτιδάση DPPIV) είναι μια πρωτεΐνη επιφανείας η οποία έχει σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση και τον πολλαπλασιασμό των Τ λεμφοκυττάρων πιθανόν μέσω της αλληλεπίδρασής της με τη δεαμινάση της αδενοσίνης (ADA) και το CD45. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (PA) και ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ) είναι αυτοάνοσα νοσήματα με διαφορετική παθοφυσιολογία, στα οποία τα Τ λεμφοκύτταρα παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Σκοπός αυτής της διδακτορικής διατριβής είναι η μελέτη των βιομορίων CD26, CD45 και της ενζυμικής ενεργότητας της ADA στη παθοφυσιολογία της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας και του Συστηματικού Ερυθηματώδους Λύκου. Η μελέτη της έκφρασης των βιομορίων CD26, CD45RA και CD45RO σε CD4 και CD8 T λεμφοκύτταρα έγινε με κυτταρομετρία ροής. Η ενζυμική ενεργότητα της δεαμινάσης της αδενοσίνης (tADA, ADA1 και ADA2) μετρήθηκε με φασματοφωτομετρική μέθοδο. Ως ομάδα ελέγχου χρησιμοποιήθηκαν ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα. Στη μελέτη συμμετείχαν 33 ασθενείς με ΡΑ, 10 ασθενείς με ΣΕΛ και 15 ασθενείς με ΟΑ οι οποίοι αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Οι ασθενείς με ΡΑ διαχωρίστηκαν επιπλέον σε 4 υποομάδες με βάση το δείκτη ενεργότητας της νόσου DAS28 CRP (ύφεση, μικρή, μέτρια και μεγάλη ενεργότητα), σε 4 υποομάδες με βάση την φαρμακευτική αγωγή (χωρίς αγωγή, κορτικοστερεοειδή, ανοσοτροποιητικά της νόσου φάρμακα και βιολογικοί παράγοντες) και σε 2 υποομάδες με βάση τη παρουσία του ρευματοειδή παράγοντα (οροθετικοί και οροαρνητικοί). Η στατιστική ανάλυση έγινε με το πακέτο SPSS 18 και χρησιμοποιήθηκαν μη παραμετρικές μέθοδοι. Από τη σύγκριση των ομάδων διαπιστώθηκε αυξημένη έκφραση των μορίων CD3CD4 και CD4CD26 στα λεμφοκύτταρα των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα και των CD3CD8 και CD8CD26 στα λεμφοκύτταρα των ασθενών με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο. Στην υποομάδα των ασθενών με ΡΑ οι οποίοι έπαιρναν βιολογικό παράγοντα, παρατηρήθηκε αύξηση των CD8 υποπληθυσμών (CD3CD8, CD8CD26, CD8CD45RA και CD8CD45RO). Τα CD8CD26 λεμφοκύτταρα ήταν αυξημένα στους οροαρνητικούς ασθενείς, σε σχέση με τους οροθετικούς. Η ενζυμική ενεργότητα της ADA1 ήταν ελαττωμένη στη ΡΑ και στο ΣΕΛ, ενώ το ποσοστό ADA2/tADA ήταν αυξημένο. Αυτό έμμεσα υποδεικνύει αύξηση της ενζυμικής ενεργότητας του ισοενζύμου ADA2. Η θετική συσχέτιση η οποία παρατηρήθηκε ανάμεσα στα CD4CD26 και CD4CD45RA και CD4CD45RO Τ λεμφοκύτταρα σε όλες τις ομάδες, και ανάμεσα στα CD8CD26 Τ λεμφοκύτταρα και τα CD8CD45RA στις ομάδες ΟΑ και ΡΑ, έμμεσα επιβεβαιώνει τη συνέκφραση των μορίων στην επιφάνεια των Τ λεμφοκυττάρων. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν την εμπλοκή του CD26, των CD45RA και CD45RO αλλά και της ADA στην παθογένεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και του συστηματικού ερυθηματώδους λύκου. Η επικράτηση των CD4 υποπληθυσμών (CD3CD4, CD4CD26) στη ΡΑ και των CD8 (CD3CD8, CD8CD26) στο ΣΕΛ συνάδει με τη διαφορετική παθοφυσιολογία των δύο νοσημάτων και επιβεβαιώνει την συμμετοχή του CD26 στην παθογένεια τους. Τα CD4 λεμφοκύτταρα επικρατούν στη ρευματοειδή άρθρωση ενώ τα CD8 αυξάνονται σε ενεργό λύκο. Η αύξηση των CD8 υποπληθυσμών στην ομάδα των βιολογικών παραγόντων και των οροαρνητικών ασθενών με ΡΑ επιβεβαιώνει τον προστατευτικό ρόλο τον οποίο έχουν στη ΡΑ. Η ενζυμική ενεργότητα της ADA2 αυξάνεται στον ορό ασθενών με ΡΑ και ΣΕΛ. Για την πλήρη κατανόηση των τρόπων αλληλεπίδρασης των βιομορίων και την καλύτερη κατανόηση της συμμετοχής τους στην παθογένεια των αυτοάνοσων νοσημάτων χρειάζεται περαιτέρω έρευνα.