Eğitim sistemi, birbiriyle etkileşim içinde olan ilgili bileşenlerden oluşan bir bütündür (Yalçınkaya, 2002). Dört temel bileşen bir sistem olarak eğitimi oluşturur. Sistemin işleyebilmesi ve amaçlarına ulaşabilmesi için, sistemin birinci öğesinde "girdiler" olarak adlandırılan dış dünyadan gelen materyallere ve mesajlara ihtiyacı vardır. Yöneticiler, öğretmenler, eğitim programları, öğrenciler, veliler, fiziksel ve teknolojik donanım, araç ve gereçler, mali kaynaklar vb. okullar bağlamında girdilere örnek olarak verilebilir. "Süreç" ya da eğitim hizmetlerinin sunulduğu aşama, sistemin ikinci bileşenidir. Bu noktada sistemin girdileri etkileşim, öğretim stratejileri, yöntemleri ve prosedürleri, pekiştirme, geri bildirim ve düzeltme, araçlar ve kaynaklar ile öğrencinin aktif katılımından oluşur. Eğitim programlarında ortaya konan hedeflere bu temas yoluyla ulaşılmaya çalışılır. Eğitim sisteminin amaçlarına ulaşma hedefi, eğitimde istenilen hedefe ulaşma çabası olarak düşünülür (Acar & Anıl, 2009). Sistemin bir diğer bileşeni olan "çıktılar" ise eğitim sürecinin nihai sonuçlarını ya da hedeflenen davranış değişikliklerini tanımlamaktadır. Ancak burada belirtilmesi gereken çok önemli bir nokta vardır: davranış değişiklikleri her zaman istenen ve/veya gerekli düzeyde gerçekleşmeyebilir. Son bileşen olan "kontrol (geri bildirim)", sistemin çıktılarının etkinliğini ve kalitesini sürekli olarak izlemesini sağlar. Kontrol aşaması çıktıları ele alır ve işleyişi ve çıktıları izleyerek sorunların bulunmasını ve giderilmesini sağlar (Karacaoğlu & Acar, 2010). Ölçme ve değerlendirme süreçleri aracılığıyla sistem kontrol edilir. Okul öncesi, ilköğretim ve liseler eğitim sistemimizin "Temel Eğitim" bölümünü oluşturur. Temel Eğitim Türk Milli Eğitim Temel Kanunu'nda belirtilen amaçlar ve yol gösterici ilkelere 1-2-3-4 Öğretmen., MEB, Türkiye