Children’s attitudes towards type 1 diabetes

Abstract

Endokrynologia Pediatryczna Pediatric Endocrinology Wstęp. Spośród wielu chorób przewlekłych wieku rozwojowego najwięcej psychologicznych problemów stwarza cukrzyca, co jest związane z jej przebiegiem, długotrwałością leczenia oraz koniecznością samokontroli. Jednym z istotnych czynników wpływających na stan psychiczny dzieci chorych na cukrzycę są ich przekonania na temat choroby. Postawa wobec choroby jest też ważnym czynnikiem rokowniczym i wpływa na przebieg terapii. Celem badań było poznanie postaw wobec choroby u dzieci z cukrzycą typu 1. Materiał i metoda. Badania ankietowe przeprowadzono w roku 2013 wśród 123 dzieci chorych na cukrzycę typu 1 w wieku 7-18 lat (średnia wieku 12,5±0,97) leczonych w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Lublinie. W badaniach posłużono się Skalą Postaw Wobec Choroby (CATIS). Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika, że postawy dzieci wobec własnej choroby były dość zróżnicowane. Średnia punktów uzyskanych w skali CATIS wynosiła od 2,05 do 3,41, przy maksymalnej wartości skali 5, co oznacza, że dominowały postawy negatywne. W badaniach ujawniono wiele zmiennych klinicznych i społeczno-demograficznych, które istotnie różnicują te postawy. Wnioski. W badanej grupie dzieci chorych na cukrzycę przeważały negatywne postawy wobec własnej choroby, które były zależne przede wszystkim od: wieku dziecka, czasu trwania choroby i częstości występowania zaostrzeń.

Analysis of selected factors influencing the course of insulin pump therapy in children and adolescents

“…W związku z tym leczenie powinno być ukierunkowane na sferę psychiczną i zapewnić jakość życia, która nie odbiega od jakości życia zdrowych równolatków. Kształtowanie właściwej postawy wobec choroby, wspieranie i akceptacja występujących zaburzeń pozytywnie wpływają na wyrównanie metaboliczne [4,16,17]. W badaniach Gawłowicz i wsp.…”

Metabolic state and anxiety level at adolescents during diabetic summer camp

“…Z badań lubelsko-wrocławskich [6] wynika, że stosowanie leczenia przy pomocy osobistej pompy insulinowej daje większą możliwość działania i niezależności w codziennym życiu, co sprzyja lepszemu wyrównaniu metabolicznemu. Ważne znaczenie ma także postawa dziecka wobec swojej choroby [7].…”