Εισαγωγή: Η μη φυσιολογική αιμόρροια εκ του ενδομητρίου (AUB) αποτελεί ένα συχνό γυναικολογικό σύμπτωμα κατά την περιεμμηνοπαυσιακή περίοδο και αφορά το 33% των γυναικών που προσέρχονται στα εξωτερικά γυναικολογικά ιατρεία. Τα αίτια της μη φυσιολογικής αιμόρροιας εκ του ενδομητρίου περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα οργανικών και λειτουργικών αιτίων, που ποικίλλουν σε σοβαρότητα και χρήζουν διαφορετικής παρέμβασης. O σχεδιασμός της διαγνωστικής προσέγγισης και κατά συνέπεια της επιτυχούς θεραπείας των γυναικολογικών περιστατικών με ανώμαλη αιμόρροια εκ του ενδομητρίου κατά την περιεμμηνοπαυσιακή περίοδο είναι εξαιρετικής σημασίας. Σκοπός: Η σύγκριση της διακριτικής ικανότητας της απλής υπερηχογραφίας σε σχέση με την υδροϋπερηχογραφία και η εκτίμηση της διακριτικής ικανότητας της υδροϋπερηχογραφίας σε συνδυασμό με την κυτταρολογική εξέταση υγρής φάσης και η σύγκρισή της με την η βιοψία του ενδομητρίου. Υλικά και μέθοδοι: Στη μελέτη συμμετείχαν 81 περιεμμηνοπαυσιακές ασθενείς με μη φυσιολογική αιμόρροια εκ του ενδομητρίου, οι οποίες υποβλήθηκαν σε απλή υπερηχογραφία, υδροϋπερηχογραφία, σε κυτταρολογική εξέταση υγρής φάσης και σε βιοψία ενδομητρίου. Για την υδροϋπερηχογραφία χρησιμοποιήθηκε ο καθετήρας COOK silicone balloon. Η λήψη ενδομητρικών κυττάρων για την κυτταρολογική εκτίμηση έγινε με την COOK “Taobrush”. Τα πορίσματα της απλής υπερηχογραφίας και της υδροϋπερηχογραφίας, συγκρίθηκαν με τα πορίσματα της βιοψίας. Τα πορίσματα της υδροϋπερηχογραφίας και της κυτταρολογικής εξέτασης εκτιμήθηκαν συνδυαστικά και συγκρίθηκαν με τα πορίσματα της βιοψίας. Αποτελέσματα: Η διάμεση ηλικία του δείγματος ήταν 44 έτη. Σύμφωνα με τα πορίσματα της απλής υπερηχογραφίας διαπιστώθηκε ότι 71.6% παρουσίαζαν ομότιμη και ομαλή πάχυνση του ενδομητρίου χωρίς λοιπές βλάβες εντός της πάχυνσης, 19.7% παρουσίαζαν εντοπισμένες βλάβες και 6.2% διάσπαρτες βλάβες εντός του πεπαχυσμένου ενδομητρίου. Από την υδροϋπερηχογραφική εξέταση αναφέρεται ομότιμη και ομαλή πάχυνση του ενδομητρίου στο 54.3%, εντοπισμένες βλάβες στο 32% και διάσπαρτες βλάβες εντός του πεπαχυσμένου ενδομητρίου στο 9.9%,. Βάσει της κυτταρολογικής εξέτασης, ύποπτο υλικό για κακοήθεια ανιχνεύτηκε σε 7 γυναίκες. Με τη λήψη βιοψίας διαγνώσθηκε υπερπλασία του ενδομητρίου στο 17.3%, πολύποδες στο 23.4%, λειομυώματα στο 6.2%, ανώμαλη ωρίμανση του ενδομητρίου 67.9% και καρκίνος ενδομητρίου στο 8,6%. Η ευαισθησία της απλής υπερηχογραφίας για την ανίχνευση εντοπισμένων βλαβών ήταν 76.7% και των διάσπαρτων βλαβών εντός πεπαχυσμένου ενδομητρίου ήταν 65%. Η συμφωνία των πορισμάτων της βιοψίας και της απλής υπερηχογραφίας ήταν ικανοποιητική (κ=0.520). Για την υδροϋπερηχογραφία η ευαισθησία για τις εντοπισμένες βλάβες ήταν 83.3%, η ειδικότητα 93.8%, ενώ για τις διάσπαρτες βλάβες εντός πεπαχυσμένου ενδομητρίου η ευαισθησία ήταν 89.2% και η ειδικότητα 100%, αντίστοιχα. Η συμφωνία των αποτελεσμάτων της υδροϋπερηχογραφίας σε σχέση με τη βιοψία ήταν υψηλή, (κ=0.770). Τόσο στην απλή όσο και στην υδροϋπερηχογραφία η παρουσία καρκίνου στη βιοψία σχετίζεται σημαντικά με την εμφάνιση διάσπαρτων βλαβών ανομοιογενούς/μικτής ηχογένειας και στις δύο μεθόδους (p=0.013, p=0.003). Η συνδυαστική εκτίμηση των πορισμάτων της υδροϋπερηχογραφίας και της κυτταρολογίας αύξησε την ειδικότητα και τη θετική προγνωστική αξία για τη διάγνωση του καρκίνου στο 100%. Τέλος, η συνδυαστική εκτίμηση των πορισμάτων της υδροϋπερηχογραφίας και της κυτταρολογίας για την ανίχνευση της ανώμαλης ωρίμανσης του ενδομητρίου αύξησε την ευαισθησία και ειδικότητα από 87.4% και 94.7% σε 89% και 100%, αντίστοιχα. Συμπεράσματα: Η διαγνωστική ακρίβεια της υδροϋπερηχογραφίας υπερτερεί έναντι της απλής υπερηχογραφίας. Η συνδυαστική εκτίμηση των πορισμάτων της υδροϋπερηχογραφίας και της κυτταρολογικής εξέτασης αυξάνει σημαντικά τη διαγνωστική ακρίβεια για ανίχνευση του καρκίνου. Η ανώμαλη ωρίμανση του ενδομητρίου χαρακτηρίζεται τόσο στην απλή όσο και στην υδροϋπερηχογραφία ως μία ομότιμη πάχυνση του ενδομητρίου ομοιογενούς ηχογένειας. Η συνδυαστική εκτίμηση των πορισμάτων της κυτταρολογικής εκτίμησης και της υδροϋπερηχογραφίας αυξάνει τη διαγνωστική ακρίβεια ανίχνευσης της ανώμαλης ωρίμανσης του ενδομητρίου.