Niniejszy tekst poświęcony jest muzyce rap i zagadnieniom biograficzności, biografii i biograficznego uczenia się. Autorka tekstu zainteresowana jest edukacyjnym potencjałem rapu, zarówno z punktu widzenia ich twórców, jak i ich słuchaczy. Jest to możliwe dzięki biografizacji rapu, która przejawia się obecnością treści biograficznych w utworach rapowych, a także aspektów związanych z biogra- ficznym uczeniem się rapujących artystów. W Polsce kultura hip-hopowa, w tym rap, zaczął rozwijać się w latach 90. XX w. i związany jest z przemianami systemowymi. Od tego czasu gatunek ten nieustannie się rozwijał, co w rezultacie przyczyniło się do powstania wielu rodzajów rapu. Utwory rapowe opowiadają historie ludzi żyją- cych na przestrzeni lat, przy czym najważniejszymi bohaterami tych wydarzeń są sami rapujący artyści, którzy budują swoje narracje wokół własnych doświadczeń i przeżyć. W swojej analizie autorka skoncentrowała się na następujących problemach badawczych: Jakie jest biograficzne uczenie się polskich raperów oczytane z wybranych utworów muzyki rap? Jakie aspekty biograficzne uwidaczniają utwory wybranych raperów? Jakie wydarzenia i sytuacje ilustrujące życie raperów wyróżniają w swoich utworach ich twórcy? Jaki obraz dzieciństwa (przedszkolny, szkolny), dojrzewania, dorosłości ukazany jest w utworach raperów? Jak opisują wychodzenie z sytuacji trudnych i pokonywanie kryzysów? W jakim sensie ma ono charakter biograficznego uczenia się? Poszukiwania odpowiedzi na ww. pytania autorka umieściła w paradygmacie interpretatywnym, posługując się badaniami jakościowymi i metodą analizy dokumentów.