ÖzBu çalışmanın konusunu, bir sözleşmede yer alan kuralların ne zaman genel işlem şartları olarak görülebileceği ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nda bu kurallar için öngörülen denetimlerden teşmil ve yürürlük denetimleri oluşturmaktadır. Bu sorular bağlamında çalışmada ilk olarak, genel işlem şartları kavramının unsurları üzerinde durulmaktadır. Takiben, kanunda öngörülen denetim mekanizmasına değinilmektedir. Bununla beraber çalışmada, kanunda öngörülen denetim mekanizmasının tamamı değil, bu mekanizmanın belirli bir bölümü olan teşmil ve yürürlük denetimleri incelenmektedir. Esasen Türk Öğretisinde tek başlık altında incelenen bu denetimler, çalışmada birbirinden ayrılmıştır. Kanunda bu denetimleri aşamayan sözleşme kuralları için yazılmamış sayılma sonucu bağlanmıştır. Taraflar açısından bu kurallar çerçevesince bağlamazlık sonucunun hukuki sınıflandırması da yine çalışmada incelenmektedir.
AbstractThis paper aims at the provisions in contracts which are deemed as general terms and conditions for which the legislation provides special control in respect of their validity. There are two main questions discussed within the scope of this paper. Firstly, the distinctive structure of the general terms and conditions is examined. Secondly, the certain parts of the control mechanism provided by the Turkish Law of Obligation Nr. 6098 are analyzed, namely the incorporation of the provisions into the contract and their validity without testing reasonableness of their contents in this regard. The general terms and conditions are deemed as unwritten in the event that they fail in these parts of the control. Unwritten means that the parties shall not be bound by these failed provisions; however, the exact legal qualification of their non-binding character is not clear. The paper also tries to give an answer in this regard.