Dermatitis herpetiformis misdiagnosed and treated as tinea cutis glabrae

Abstract

Przegląd Dermatologiczny 2016/1 56 StreSzczenie Wprowadzenie. Opryszczkowate zapalenie skóry (choroba Duhringa) jest rzadkim schorzeniem należącym do grupy dermatoz pęcherzo-wych. Główną rolę w etiopatogenezie choroby odgrywają zaburzenia autoimmunologiczne związane z nadwrażliwością na gluten. Obraz kliniczny choroby Duhringa charakteryzuje znaczny polimorfizm wykwitów skórnych i z tego powodu schorzenie może sprawiać trudności diagnostyczne. Cel pracy. Przedstawienie przypadku opryszczkowatego zapalenia skó-ry, rozpoznanego i leczonego bezskutecznie jako grzybica skóry gładkiej. Opis przypadku. Mężczyzna 20-letni zgłosił się do poradni dermatologicznej z powodu utrzymujących się od 7 miesięcy wielopostaciowych zmian umiejscowionych symetrycznie w obrębie skóry łokci, kolan, pośladków, okolicy krzyżowej oraz twarzy. Dotychczasowe leczenie obejmowało stosowanie miejscowych i systemowych leków przeciwgrzybiczych. Ze względu na charakterystyczną lokalizację wykwitów oraz zgłaszane przez chorego dolegliwości podmiotowe wysunięto podejrzenie choroby Duhringa, które potwierdzono badaniem immunofluorescencji bezpośredniej wycinka skórnego oraz badaniami serologicznymi surowicy. W leczeniu ogólnym zalecono dapson oraz dietę bezglutenową, dzięki czemu uzyskano poprawę kliniczną. Wnioski. Choroba Duhringa ze względu na morfologię wykwitów i ich układ może klinicznie przypominać grzybicę skóry gładkiej, która w przypadkach wątpliwych powinna być wykluczona za pomocą badania mykologicznego. AbStrAct