Objectives:This study aims to analyze previously published Turkish monosyllabic word lists.
Materials and Methods:In this study we analyzed the Cevanşir (1966Cevanşir ( /1967, Tan (1966), Cura (1967), Hacettepe (1969Hacettepe ( /1986, Akşit (1994) and Izmir (2010) lists for the number of meaningless words, duplications, order of the consonants and vowels and phonetic content. For the speech discrimination score test, the lists should be composed of meaningful homogeneous monosyllabic words with a phonetic/phonemic balance, which are similar in intelligibility and structure.
Results:We detected that the Cevanşir list included six meaningless and seven disyllabic words; while Cura, Tan, Izmir and Hacettepe lists had some duplication. Although consonant-vowel-consonant (CVC) was the major format used in the lists, other formats (CV, VC, CVCC) were also used in Cevanşir, Tan and Hacettepe lists. All lists had a similar consonant content: /g/, /ʒ/ and /ɣ/ presented the lowest frequency while /s/, /t/ and /r/ were the most common consonants. Among the vowels, /a/ was the most common one while /ɯ/ and /oe/ were the least common ones.
Conclusion:It is noteworthy that the six-word lists, developed by different researchers over a period of about 45 years, have very similar phonemic content, although there is no published study that reveals the phonetic or phonemic balance of Turkish as a spoken language. The major difference we noticed was about word structures; some lists included different word formats that could affect difficulty level of the sub-lists.Keywords: Audiology; audiometry; hearing loss; speech.
ÖZAmaç: Bu çalışmada daha önce yayınlanan Türkçe tek heceli kelime listeleri analiz edildi. Bu çalışmada Cevanşir (1966), Tan (1966, Cura (1967), Hacettepe (1969Hacettepe ( /1986, Akşit (1994) ve İzmir'in (2010) tek heceli kelime listeleri anlamsız kelimeler, tekrarlayan kelimeler, ünlü ve ünsüz dağılımı ve fonetik içerik açısından incelendi. Konuşmayı ayırt etme testinde kullanılan kelime listelerinin anlaşılabilirlik ve yapı bakımından benzer, fonetik/fonemik dengesi sağlanmış anlamlı, homojen ve tek heceli kelimelerden oluşması gerekmektedir. Bulgular: Cevanşir listesinde altı anlamsız ve yedi iki heceli kelime bulunmaktaydı; Cura, Tan, İzmir ve Hacettepe listelerinde ise tekrarlanan kelimeler vardı. Listelerde genelde sessiz-sesli-sessiz (CVC) kelime yapısı olmakla birlikte, Cevanşir, Tan ve Hacettepe listelerinde diğer kelime yapıları (CV, VC, CVCC) da kullanılmaktaydı. Tüm listelerde benzer bir ünsüz içeriği vardı: /g/, /ʒ/ ve /ɣ/ en az sıklıkta, /s/, /t/ ve /r/ ise en çok kullanılan ünsüzlerdi. Ünlüler arasında /a/ en sık, /ɯ/ ve /oe/ en az kullanılanlardı.
Gereç ve Yöntemler:Sonuç: Konuşma dili olarak Türkçenin fonetik veya fonemik dengesini ortaya koyan yayımlanmış bir çalışma olmamasına rağmen, yaklaşık 45 yıllık bir zaman diliminde farklı araştırmacılarca geliştirilen altı kelime listesinin oldukça benzer fonem içeriğinin olması dikkat çekicidir. Listeler arasında saptadığımız başlıca fark, kel...